Page 24 - MAG_PLUS

Μια αληθινά φανταστική ιστορία

ρω ένα που θα του απάλυνε την αγωνία του θανά-
του. Είχε ήδη αρχίσει να περπατάει στο σκοτεινό

τούνελ με το λευκό ιλαρό φως στην άκρη του. Έλυσα
τη γραβάτα από το μπράτσο μου και την έδεσα σφι-

χτά γύρω από το τραύμα του στην κοιλιά για να του
δημιουργήσω της ψευδαίσθηση παροχής πρώτων

βοηθειών. Σε λίγο έσβηνε στα χέρια μου ξεστομίζο-
ντας ακατάληπτες λέξεις σε μια γλώσσα που έτσι κι

αλλιώς δεν καταλάβαινα. Είναι απίστευτο πως ο άν-
θρωπος στο τέλος της διαδρομής του αναζητά τα πιο
πρωτογενή, τα πιο θεμελιώδη στοιχεία της ύπαρξής

του. Του έκλεισα τα μάτια και τον άφησα εκεί, στη
μέση του δρόμου, έναν ακόμα ανάμεσα στους εκα-

τοντάδες, ίσως και χιλιάδες, με το ρυάκι του αίματος,
ζεστού ακόμα, να βρίσκει το συντομότερο δρόμο

για την αποχέτευση.

Πλησίαζε μεσημέρι και έπρεπε οπωσδήποτε να
κερδίσω μερικά μέτρα ακόμα πριν βρω ένα ασφα-

λές κατάλυμα. Η πείνα σε λίγο θα έβγαζε στους δρό-
μους χιλιάδες απεγνωσμένους ανθρώπους ικανούς

για το πιο αποτρόπαιο έγκλημα. Περπατούσα γοργά
κοιτώντας πάντα χαμηλά, αποφεύγοντας οποιαδή-

ποτε οπτική επαφή που θα μπορούσε να οδηγήσει

[ 20 ]