Page 17 - MAG_PLUS

The butterfly defect

δε με πήγαινε στα Burger King όταν ήμουν μικρός.
Να της φιλήσω τα δάκρυα της θλίψης και της αγω-

νίας της, να της κρατήσω το χέρι να μη φοβάται, να
της δώσω μια στάλα χαρά κι υπερηφάνεια. Έφυγε το
ίδιο αθόρυβα με τον τρόπο που έζησε. Δε πρόλαβα

μάνα, συγνώμη...

Έκανα να σκύψω το κεφάλι για να προσευχηθώ μα
δεν είχα τίποτε να πω και σε κανένα. Κούφιος, χωρίς

ανάγκες και αισθήματα. Ένιωσα το χέρι να με πονάει
όπως το σήκωνα για να κάνω το σταυρό μου. Ήθελα
στα αλήθεια να ξημερώσει μια καλύτερη μέρα, όμως

ήξερα πως δεν υπάρχει Θεός που θα μπορούσε να
ακούσει την προσευχή μου. Τούτη την ώρα, περισσό-

τερο από ποτέ, δε χώραγε η υποκρισία. Ποιον μπο-
ρούσα να κοροϊδέψω και για ποιο λόγο να το κάνω;
Πήρα το κουρασμένο βήμα μου και βγήκα πάλι στο

δρόμο.

[ 13 ]