Page 3 - wines
P. 3

γΙ ο Ρ τ ΙΝο  τ Ρ Α π Ε ζ Ι





                                             Εις ανάμνησιν*










                «Στην  αρχή  θα  φάμε  χαβιάρι               υπερτασούλα του, που πρέπει να               ή είναι ιδέα μου;

                και μετά λιγουλάκι αστακό...»                το θυμηθώ στο αλάτι, όχι όμως                Τουλάχιστον        είμαι      απόλυτα
                Το “Ρομαντικό γεύμα” από τις                 στο σκόρδο. Ζάχαρο και αυξημένα              σίγουρη τι μουσική θα βάλω, για

                “Γελοιογραφίες” του Λογό με τον              τριγλυκερίδια θα περιφέρονται σε             να ευχαριστηθούν μικρότεροι και
                Θέμη Ανδρεάδη συχνά πυκνά το                 μερικές καρέκλες των καλεσμένων              λίγο μεγαλύτεροι, για να ακούσω

                σιγομουρμουράω, πριν μπω στην                μου εξ άπαντος, οπότε τα παϊδάκια            εκείνο το τόσο γλυκό και εκτός
                κουζίνα, για να ετοιμάσω ένα                 αφορίζονται στο πυρ το εξώτερο.              πραγματικότητας: Τι μου θύμισες

                γεύμα, ή ένα δείπνο. Όχι, πως                Μες στα νεύρα ο Μπλακ, που δεν               τώρα, βρε κοριτσάκι μου!
                με βοηθάει ιδιαίτερα, αλλά είναι             θα έχει να σπέρνει κοκαλάκια με                Τα  αγαπημένα  παλιότερα  λαϊκά

                θέμα συνειρμών. Πόσο ρομαντικό               την ελπίδα να φυτρώσουν στο                  τραγούδια είναι ό,τι καλύτερο
                μπορεί να είναι ένα δείπνο που               γραφείο μου.                                 για την περίσταση. Μα, δεν

                ετοιμάζεις για συγγενείς γιορτινές           «Κουράγιο, αγόρι μου, γιορτή                 υπάρχει γιορτινό τραπέζωμα,

                μέρες; Καθόλου! Έχει άλλες χάρες,            είναι θα περάσει. Φέτος θα σου               που για τη χώνεψη η παρέα να
                δε λέω, αλλά από τον ρομαντισμό              φέρουν οι γείτονες. Δε σε φοβάμαι            μην τραγουδήσει: “Τα τρένα

                απέχει παρασσάγγας επτά καίδεκα              καθόλου, έχεις κάνει τόσο καλές              που φύγαν”, του Ξαρχάκου με
                που έλεγε κι ο Ξενοφώντας.                   δημόσιες σχέσεις αυτά τα χρόνια,             τη Μοσχολιού, Θ’ ανέβω και θα

                Κάτσε να δούμε τώρα τι ενδείκνυται           που εσύ θα έχεις πάντα να τρως».             τραγουδήσω στο πιο ψηλότερο
                για ένα οικογενειακό τραπέζι                 Πάμε πίσω στο τραπέζι. Λοιπόν,               βουνό, δηλαδή “Το βουνό” του

                που οι συνιστάμενες σχεδόν το                υπάρχουν  κι  οι  κάπως  νεότεροι            Λουκά Νταράλα, επίσης Λοΐζο κατά

                καθορίζουν. Η θεία Μαρία έχει                όμως, περίπου της δικής μου                  κόρον, ας πούμε ένα “Τίποτα δεν
                προχωρημένη περιοδοντίτιδα που               “κλάσης, Σ.Ε.Ο. τάδε”, η Ελένη, ο            πάει χαμένο” στη χαμένη μας ζωή,
                πάει να πει θέλει μαλακό κρέας               Γιώργος, που ακόμη το παλεύουμε              την έχει την πρωτοκαθεδρία του σε

                και φαγητό εν γένει, ο καλός μου             ή θέλουμε να αγνοούμε τις                    παρέες γιορτινές μέρες, παρά τον

                θείος Αποστόλης την έχει την                 συνέπειες. Γρίφος είναι τώρα αυτό            ψαγμένο στίχο του Μ. Ρασούλη,



                                                                                3
   1   2   3   4   5   6   7   8