Page 9 - ioakim_ebook

Θυμάμαι τον ...ΒΑΣΙΛΗ ΙΩΑΚΕΙΜ

μυθοποιήθηκε κι όταν σε μεγάλη ηλικία πια άρχισα να γνω-
ρίζω κι εγώ, και μάλιστα να μένω για μεγάλο διάστημα σε
διάφορα νησιά του Αιγαίου, οι τόποι αυτοί δεν είχαν χάσει
για μένα την μαγεία τους· -το τοπίο με γοήτευε, οι άνθρω-
ποι με γοήτευαν-, κι έτσι προέκυψε το βιβλίο αυτό. Επειδή
πράγματι είναι ένα πολυχρησιμοποιημένο και πολυτραγου-

δισμένο θέμα προσπάθησα η αφήγηση να είναι αποσπα-
σματική, ελλειπτική, και να κρατήσει κάτι από το παραμύθι,
άρα και παραμυθική. Στην ουσία το Αιγαίο ως τόπος είναι
το πρόσχημα. Ο σκοπός στο βιβλίο αυτό είναι να μιλήσω
για το ταξίδι, την αγάπη που έχουμε όλοι οι άνθρωποι για
το ταξίδι.

Αυτή η πίστη στο όνειρο και την παραμυθία δεν σας
φέρνει αντιμέτωπο με τον ρεαλιστικό και πολλές φορές
σκληρό κόσμο; Ποιες μεθόδους άμυνας έχετε θέσει σε
εφαρμογή για να αντεπεξέλθετε;

Η ερώτηση αυτή μου ετέθη από το πρώτο μου κιόλας βι-

βλίο, την Ποταμούλα. Αν θυμάμαι καλά είχα πει πως ακρι-
βώς επειδή βλέπω γύρω μου έναν πολύ σκληρό και αδιά-
φορο κόσμο, η καταφυγή στο όνειρο και στην παραμυθία
είναι ένα είδος σωτηρίας μας. Αφού, όπως είπα και πιο
πάνω, πιστεύω πως το όνειρο και κατ΄ επέκταση η παραμυ-
θία, είναι μέρος της όλης πραγματικότητας.

Δεν κινδυνεύει έτσι κάποιος να αντιλαμβάνεται τη ζωή με
μια λανθάνουσα στάση, μη ρεαλιστική;

Η ζωή είναι πάντα μπροστά μας. Η πραγματικότητα, η
σκληρή πραγματικότητα είναι κάθε μέρα απέναντι μας. Εγώ
δεν προέρχομαι από τον κόσμο της μπουρζουαζίας ή της

αφασίας. Είμαι εργαζόμενος, πενιχρά αμειβόμενος τώρα,
άρα καθημερινό μέλημα μου είναι να αντιμετωπίσω αυτή
τη σκληρή πραγματικότητα, και στο βαθμό που μπορώ, να
την αλλάξω, δηλαδή, μ΄ άλλα λόγια, να συνδικαλισθώ στο

5