Page 4 - ioakim_ebook

Θυμάμαι τον ...ΒΑΣΙΛΗ ΙΩΑΚΕΙΜ

Βασίλης Ιωακείμ γεννήθηκε στον Άγιο Κωνσταντίνο
Αιτωλίας το 1953 στο Αγρίνιο και πέθανε απρόσμενα Βασίλης Ιωακείμ
Ο τον Οκτώβριο του 2005. Λίγους μήνες πριν πεθάνει,
με επισκέφτηκε στην Γερμανία όπου τον φιλοξένησα. Είχαμε
γνωριστεί μέσω των βιβλίων μας και αμέσως μας συνέδεσε
μια αδερφική φιλία και το πάθος για τις λέξεις. Του είχα πάρει
τότε μια συνέντευξη, που προορίζονταν για κάποιο περιοδι- ανέκδοτο διήγημα
κό, αλλά τελικά δεν δημοσιεύθηκε κι έμεινε στο συρτάρι μου.
Πολλές φορές τον σκέφτομαι. Δεν είναι εύκολο να παραδε-
χτούμε ότι ένας άνθρωπος που αγαπάμε έχει φύγει από την
ζωή. Πριν λίγο καιρό, πέρασα από το θεατράκι του, στην
Ποταμούλα και δάκρυσα. Τον ένιωσα πολύ κοντά μου εκεί.
Κάτω από τα πλατάνια, ακούγοντας τον αχό του ποταμού. Πέ-
ρασα από το σπίτι του. Ερήμωσε. Ήταν γεμάτο βιβλία παλιά.
Τι να απέγιναν τώρα;
Αυτό το μικρό αφιέρωμα, είναι ένας φόρος τιμής στον φίλο
μου και εξαίρετο διηγηματογράφο, που του το όφειλα εδώ
και πολύ καιρό.
Παραθέτοντας από το βιογραφικό του ο Βασίλης ταξίδεψε
δέκα χρόνια σε ποντοπόρα πλοία σαν ασυρματιστής, και οι
εμπειρίες του αυτές που είχε ταξιδεύοντας αποτέλεσαν το κύ-
ριο άξονα των βιβλίων του. Ασχολήθηκε με τη μουσική ενώ
πραγματοποίησε εκδηλώσεις στο θέατρο Οδύσσειον, σε κτή-
μα του στην Ποταμούλα. Ο Ιωακείμ έκδωσε πέντε βιβλία με
διηγήματα. Το 1989 την Ποταμούλα, το 1995 τον Τάφο
του Έλληνα, το Ζωολόγιον το 1998, το 1999 τον Αμή-
χανο Κληρονόμο, και το 2002 το Αιγαίο.
Ο Ιωακείμ ήταν ένας παραμυθάς. Είχε τον τρόπο να σε ταξι-
δεύει. Οι αφηγήσεις του με κράτησαν πολλά βράδια συντρο-
φιά. Ένας ποιητής που επέλεξε τον πεζό λόγο για να μας διη-
γηθεί τα όνειρά του. Θαυμάζω την γραφή αυτού του ταπεινού
χειρώνακτα, που μέσα από την λιτή και απέριττη μορφή των
κειμένων του, προσφέρει ένα τόσο μεγάλο όραμα για τον άν-
θρωπο και την ζωή.
Βασίλη, ξέρω έφυγες νωρίς, αλλά παραμένεις στις καρδιές
μας. Ταξιδεύουμε με τα βιβλία σου. Και να ξέρεις. Το χάρ-
τινο καραβάκι που άφησα στο ποτάμι κάτω από το πατρικό
σου, για σένα ήταν.

4