Page 88 - mag 122
P. 88

ΕΛΛΉΝΙΚΟΣ ΚΙΝΉΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

                                              Γράφει ο Θωμάς Αθ. Αγραφιώτης

                              ΝΙΚΟΣ ΞΆΝΘΟΠΟΎΛΟΣ


                         Το μικρασιάτικο έπος του Βασίλη Καρατζόγλου








































   88



               κή αδεία βεβαίως), εντοπίζει αυτόν                    Πόντιων, οι οποίοι έβλεπαν τις πα-

               που το 1922 (μέσα στην καταστροφή)                    τρίδες τους να χάνονται οριστικά και
               συνέλαβε τον πατέρα του (Στέφα-                       να απειλούνται από τη λήθη εξαιτί-

               νος Στρατηγός) για λογαριασμό ενός                    ας της ελληνικής πολιτικής, για να
               Τούρκου μπέη (Λυκούργος Καλλέρ-                       έρχονται στην επικαιρότητα σχεδόν

               γης) και πολύ πιο μετά ανακαλύπτει                    αποκλειστικά μέσα από τις ταινίες
               απρόσμενα τον Αριστείδη Καρατζό-                      του Νίκου Ξανθόπουλου.

               γλου, ο οποίος ζει κρυμμένος ως                       Όλα αυτά μέχρι επιτέλους το συγκε-
               αρχηγός μέσα σε μια μυστική κοινό-                    κριμένο ξεχασμένο ζήτημα να επα-

               τητα Κρυπτοχριστιανών του Πόντου.                     νέλθει στη συλλογική μνήμη μέσα

               Ένα τρίωρο έπος,  ένα πραγματικό                      από τις δράσεις των μικρασιάτικων
               «μικρασιάτικο παραμύθι», όπως το                      και των ποντιακών συλλόγων της

               αποκαλεί ο ήρωάς του, με την αγω-                     δεκαετίας του 1980 και κυρίως του
               νία και τη δράση να προστίθενται                      1990, αλλά και μέσα από τη δράση

               στη γνώριμη συνταγή των ταινιών                       (επιτέλους) της τότε πολιτικής ζωής
               του Νίκου Ξανθόπουλου, μαζί όμως                      και της Βουλής των Ελλήνων, που

               και με ένα ουσιώδες σχόλιο πάνω                       έφεραν επί τάπητος το θέμα των
               στη θλίψη των Μικρασιατών και των                     «Αλησμόνητων» πλέον Πατρίδων
   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93