Page 33 - mag_116 (7)

«To διάβασμα είναι ένας άλλος τρόπος

να είσαι κάπου.»

Ζοζέ Σαραμάγκου
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΜΩΝΕΤΑΤΟΣ

ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Τα –κατά Έβανς– «μινωικά ή κρητικά ιερογλυφικά» δεν ήταν

ΣΤΙΣ ΜΙΝΩΙΚΕΣ ΓΡΑΦΕΣ μια απλή μεταφορά και μίμηση των αιγυπτιακών ιερογλυφι-

Ο ΔΙΣΚΟΣ ΤΗΣ ΦΑΙΣΤΟΥ κών. Ήταν η εισαγωγή της τυπογραφίας με κινητά στοιχεία

ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΗΤΙΚΑ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ (σφραγίδες), και –στη συνέχεια– η εφαρμογή της για το γρά-
ψιμο κειμένου, 3200 χρόνια πριν την (επαν)εφεύρει ο Ιωάννης

Γουτεμβέργιος, τον 15ο μ.Χ. αιώνα.

Τα πλέον γνωστά «κείμενα» με τη γραφή αυτή, είναι ο Δίσκος

της Φαιστού, μαζί με τα –«ομογάλακτα» θα μπορούσαμε να πού-

με– κείμενα του Πέλεκυ του Αρκαλοχωρίου και της Τράπεζας

προσφορών των Μαλίων. Όλα, προερχόμενα από την ίδια σχε-

δόν εποχή, δηλαδή από τα μέσα του 17ου αιώνα π.Χ., και πάντα

από τον χώρο της μινωικής Κρήτης. (Τα κρητικά ιερογλυφικά 33

χρησιμοποιήθηκαν μόνο στην Κρήτη).

Πάνω σε αυτά τα «κείμενα» επιχειρούμε μια ερμηνευτική προ-

σέγγιση, με στόχο να μεταφέρουμε σε αλφαβητική, σύγχρονη

γραφή, τα ιερογλυφικά σύμβολα. Επίσης, ως σχεδόν αναπό-

φευκτο, γίνεται αναφορά –και παράλληλα μια απόπειρα ανά-

γνωσης– στη θεωρούμενη ως διάδοχο των κρητικών ιερογλυ-

φικών –και μη αναγνωσμένη έως τώρα– Γραμμική Α γραφή.

Οι Μινωίτες, και αργότερα οι Μυκηναίοι, σε καμία περίπτωση

δεν έγραφαν «κώδικες» για να δυσκολέψουν ή να παραπλανή-

σουν εμάς στην ανάγνωσή τους, μετά από 3600 χρόνια. Έγρα-

φαν –όσο πιο απλά μπορούσαν για να εξυπηρετήσουν τις δια-

χειριστικές και κοινωνικές τους ανάγκες, όπως και τις ανάγκες

τους για επικοινωνία.