Page 53 - mag_114
P. 53

του Κωστή A. Μακρή


                                                                                         Τα βιβλία του Κωστή Α. Μακρή:
                           «Ο Πιοζ Νάμε και οι πέντε γάτες» και «Η Εβίτα που νίκησε τα Αποθαρρύνια», από τις Εκδόσεις Πατάκη.
                                                   «Ο Λευκάτας, η Φαγιουμάτα και οι 888 Νάνοι», από τις Εκδόσεις Φίλντισι.
            (     Ή γιατί δεν έβαλα ποτέ αυτή                                                                          (






                  την επιγραφή στο γραφείο μου







               Πολλές φορές θα ήθελα να βάλω                         της τέχνης ―όσο κι αν η γραφι-

               αυτή την επιγραφή στο γραφείο                         στική δεν ανήκει  ακριβώς στις
               μου.                                                  λεγόμενες «καλές τέχνες» αλλά

               «Κλειστόν, διότι έτσι μου αρέσει»                     στις εφαρμοσμένες τέχνες, όπως

               ή «Δεν γουστάρω να δουλέψω                            περίπου και η ξυλουργική― δεν
               σήμερα» ή κάτι παρόμοιο.                              έβαλα ποτέ αυτή την επιγραφή.
               Δεν ήμουν, εννοείται, δημόσιος                        Όσο κι αν άρεσε η ιδέα και σε εμέ-

               υπάλληλος ούτε «τοκιστής και                          να και στον Αχ-Τικαλά, που ως

               σουλατσαδόρος» αλλά ένας αρκε-                        φανταστική και οικονομικά ανε-
               τά σκληρά εργαζόμενος ελεύθε-                         ξάρτητη ιπτάμενη καμηλοπάρδα-                              53

               ρος επαγγελματίας της γραφιστι-                       λη επαινεί και ενθαρρύνει, κάπως
               κής, των εικαστικών τεχνών και                        αυθαίρετα μερικές φορές, κάθε

               της οπτικής και λεκτικής επικοι-                      πράξη που φανερώνει ελεύθερο
               νωνίας (όπως λέμε Διαφήμιση).                         πνεύμα, αποφασιστικότητα, δημι-

               Κατά καιρούς συνεργάστηκα σε                          ουργικότητα και δίνει χαρά σε μι-
               σχεδόν μόνιμη βάση με κάποιες                         κρούς και μεγάλους ανθρώπους,

               επιχειρήσεις με σχέσεις μισθω-                        δεν χρησιμοποίησα ποτέ μια πα-
               τής  εργασίας.  Ούτε  εκεί  έβαλα                     ρόμοια επιγραφή.

               ανάλογη επιγραφή στο γραφείο                          Τι ήταν αυτό που με εμπόδιζε να
               μου  παρόλο  που  πολλές  φορές                       κάνω χρήση μιας τέτοιας επιγρα-

               «το δικαίωμα στην τεμπελιά» με                        φής;
               ωθούσε να το κάνω, σαν μια μορ-                       Τώρα που το σκέφτομαι, υπήρχαν

               φή αντίστασης στην υποχρέωση                          πολλοί λόγοι.
               της «μισθωτής» εργασίας «που                          Ένας είναι ότι μου άρεσε η εργασία

               αλλοτριώνει τον άνθρωπο».                             μου. Έπαιρνα χαρά από αυτά που
               Επειδή όμως το καλοσκεφτόμουν                         έκανα, αισθανόμουν ικανοποίηση

               αυτό, και επειδή δεν ήμουν ούτε                       όταν αντιμετώπιζα μια επικοινω-
               εισοδηματίας  ούτε  βιομηχανικός                      νιακή και ταυτόχρονα αισθητική

               εργάτης αλλά εργάτης (σχεδόν)                         πρόκληση και κατάφερνα να ικα-
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58