Page 22 - mag_112_new
P. 22

ΔΟΛΟΠΛΟΚΙΕΣ ΣΤ Ή Ν ΑΡΧΑΙΑ ΑΘ Ή ΝΑ
                                         Η τέχνη του νεκρού




               ολοκάθαρη. Φρεσκαρίστηκε μάλιστα                      δρωνίτη, τουλάχιστον όχι χωρίς να έχει
               ακόμα περισσότερο με την τρύπα στον                   αποκτήσει ιδιότητες που θα τον συνέ-

               τοίχο, που δημιούργησε ρεύμα αέρα                     δεαν με έναν άλλο κόσμο. Άρπαξαν το
               όπως είχε ανοιχτεί απέναντι στη θύρα                  τσουβάλι και βγήκαν στο δρομάκι από

               του ανδρωνίτη προς το αίθριο, που είχε                την τρύπα. Χάθηκαν ο καθένας προς δι-
               επάνω από το  στο  κατώφλι της  στε-                  αφορετική κατεύθυνση και κατέληξαν

               νό κενό για να κερδίζεται κάποιος αε-                 στην υποτιθέμενη ασφάλεια των κατοι-
               ρισμός μα και για να μη σέρνεται στο                  κιών τους.

               άνοιγμα. Τα έχασαν, έβαλαν με το μυαλό                       Το βράδυ, έξω από την κατοικία

               τους χίλια πράγματα, ακόμα κι ότι είχε                του  Ιόλαου ακούστηκε μια  απόκοσμη
               επιστρέψει η ψυχή του από τον Άδη και                 φωνή. Καλούσε το όνομά του. Ο κλέ-

               ξαναμπήκε στο ισχνό κορμί του ζωντα-                  φτης και πλέον δολοφόνος ζούσε κοντά
               νεύοντάς το. Ότι είχαν γυρίσει νωρίτερα               στο βάραθρο, έξω από τις Πειραϊκές

               οι δούλοι και τον βρήκαν. Ή κάποιος                   Πύλες, εκεί όπου οι Αθηναίοι γκρέμι-
               συγγενής του. Ότι δεν είχε πεθάνει και                ζαν τους εγκληματίες που τιμωρούσαν

               κατάφερε να σηκωθεί και να το σκάσει                  με θάνατο. Αισθανόταν συχνά ότι άκου-

   22          αναζητώντας βοήθεια. Τίποτα ωστόσο                    γε φωνές τις νύχτες κι ότι έβλεπε σκιές
               δεν ακουγόταν στο οικοδόμημα. Κι αν                   να περιφέρονται στα σοκάκια της περι-

               ήταν ο νεκρός ικανός να κινηθεί και να                οχής. Πολλοί έλεγαν ότι είναι οι ψυχές
               βγει ως την αυλή, θα είχε στον νου του                των εκτελεσμένων που δεν είχαν οβο-

               να κλείσει πίσω του τη θύρα του αν-                   λό διαθέσιμο ώστε με το πλοιάριο του
               δρωνίτη; Υπέθεσαν ότι αν έβγαιναν στο                 Χάροντα να πλεύσουν ως τον Άδη, ή οι

               αίθριο δεν θα έβρισκαν καν το τσουβάλι                απόκοσμες μορφές εκείνων που δεν
               με την πινακίδα. Ό,τι και να είχε συμβεί,             είχαν σκοτωθεί στην πτώση και αργό-

               τα στοιχεία του ξεχασιάρη θα βρίσκονταν               σβηναν από την αιμορραγία ή την πείνα.
               ήδη στα χέρια κάποιου Αστυνόμου που                   Τον έπιανε ρίγος όταν χρειαζόταν να γυ-

               θα ξεκινούσε άμεσα τις ανακρίσεις για                 ρίσει αργά στο σπιτικό του τις νύχτες ή

               να φτάσει ως την κατοικία του ανόητου                 να εξέλθει απ’ αυτό και να διασχίσει τη
               και να τον συλλάβει. Το πιθανότερο του                μακάβρια περιοχή.

               Άρχοντος Βασιλέως, που καταπιανόταν                          Όμως πώς να παραγνωρίσει το
               με τις έρευνες για τα φονικά.                         γεγονός ότι κάποιος τον καλούσε μέσ’

                      Ο άμεσα ενδιαφερόμενος βγήκε                   στη νύχτα… Πήρε ένα λυχνάρι και βγή-
               στην αυλή. Η έκπληξη που ένιωσε ήταν                  κε στον δρόμο. Αυτό που αντίκρυσε

               τεράστια. Το τσουβάλι βρισκόταν εκεί                  ήταν το χειρότερο θέαμα που είχε αντι-

               και μέσα του η κηρωμένη πινακίδα. Ο                   κρύσει στη ζωή του. Ο νεκρός γέρος αι-
               νεκρός δεν είχε βγει ποτέ από τον αν-                 ωρείτο, ξεχώριζε στο σκοτάδι με τα λευ-
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27