Page 73 - mag_110
P. 73

του Κωστή A. Μακρή











               Αψίκορο με αποκαλούσε πολλές φο-                      τι σημαίνει “ιερό” ούτε “βλασφημία”.

               ρές η μαμά μου. Κάποια στιγμή κα-                     Οπότε  συνέχισα  με  πλαστελίνες  και
               τάλαβα ότι με τη λέξη αυτή εννοούσε                   κραγιόνια. Δημιουργούσα ανδριάντες

               ότι καταπιάνομαι με πολλά και αφού                    μεγαλοπρεπείς, μεγέθους καρυδιού
               κάνω κάτι ―ό,τι θέλω να κάνω σε                       ή ―στην καλύτερη περίπτωση―

               κάποια φάση του δημιουργικού μου                      μανταρινιού. Όταν βαριόμουνα τις
               οίστρου― μετά από λίγο καιρό το πα-                   πλαστελίνες, έπιανα χαρτιά και χαρ-

               ρατάω και ξεκινάω κάτι άλλο. Με κά-                   τόνια ―άφθονα στο σπίτι μας, λόγω

               μποσες κερδισμένες γνώσεις (ίσως),                    του επαγγέλματος του μπαμπά μας:
               με μερικές απώλειες (ενδεχομένως),                    γραφίστας και τυπογράφος― και με

               με μερικά τραύματα (ως εμπειρίες,                     μολύβια και κραγιόνια παρατηρούσα
               καθώς συμφωνώ με αυτό που λέγε-                       τις μαγικές διαδρομές των χρωματι-

               ται ότι ονομάζουμε “εμπειρία” αυτό                    στών μυτών να μεταμορφώνουν ένα
               που παίρνουμε όταν δεν παίρνουμε                      λευκό χαρτί σε μια νέα πραγματικό-

               αυτό που θέλουμε) ή και ζημιές…                       τητα που πριν δεν υπήρχε. Πότε μου-                        73

               Θα αναρωτηθείτε ίσως, τι σχέση                        ντζούρωνα, άνευ αποχρώντος λόγου,
               έχουν όλα αυτά με το γουδοχέρι της                    και έβλεπα να γεννιούνται πλάσματα
                                                                     ακατονόμαστα και μορφές δυσερμή-
               μητρός  μου,  που  μοστράρει  περή-                   νευτες, άλλοτε πάλι δημιουργούσα

               φανα  στον  υπότιτλο  του  κειμένου.                  μεγαλειώδεις και πολυπρόσωπες και
               Πριν όμως σας δώσω διεξοδικές και                     πολύζωες (με πολλά ζώα) συνθέσεις
               επαρκείς εξηγήσεις γι’ αυτό, θέλω                     εφάμιλλες της Καπέλα Σιξτίνα, των

               να καταγράψω ―όσο θυμάμαι― τις                        τοιχογραφιών της Κνωσσού  ή των

               ενασχολήσεις μου με δημιουργικές                      σπηλαίων Λασκώ και Αλταμίρα της
               δραστηριότητες από τα πρώιμα παι-                     Γαλλίας και της Ισπανίας αντίστοιχα.

               δικά μου χρόνια.                                      Χωρίς ―εννοείται― να γνωρίζω

               Ξεκίνησα ―αν θυμάμαι καλά― παί-                       τίποτα για τα αριστουργήματα που
               ζοντας με την ψίχα του ψωμιού που                     μόλις ανέφερα ή για το τι είναι ζω-

               έτρωγα και πλάθοντας παράξενες                        γραφική, κάτι που εξακολουθώ να
               μορφές. Κάποιος ή κάποια (όχι οι                      αγνοώ ως εις βάθος ορισμό (διότι οι

               γονείς μου) μου είπε ότι αυτό δεν εί-                 ταυτολογίες δεν αποτελούν ορισμό
               ναι σωστό επειδή το ψωμί είναι ιερό                   για μένα). Αργότερα καταπιάστηκα με

               και διαπράττω βλασφημία με το να το                   νερομπογιές και πινέλα. Κάποια στιγ-

               χρησιμοποιώ σαν πηλό ή πλαστελίνη                     μή ανακάλυψα τους μαρκαδόρους
               και να παίζω μ’ αυτό. Δεν ήξερα τότε                  και τότε στέναξε  και αγκομάχησε ο
   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78