Page 51 - mag_110

του Αλέξανδρου Αραμπατζή

51
’ O ταν κατέβηκα από την επαρχία στην Αθήνα, επειδή ήμουν

αγράμματος και φαινόμουν και χωριάτης στην εμφάνιση και

στην προφορά, όλοι με ρωτούσανε. «Βλάχος είσαι;». Κι εγώ,

για να μην τους χαλάσω το χατίρι, τους έλεγα «Ναι, Βλάχος

είμαι». Μια μέρα περνάω έξω από μια γκαλερί στο Κολωνάκι,

μπουκάρω μέσα, ζουμάρω ένα έργο και λέω στον καλλιτέχνη:

«Μήπως με το έργο σας υπονοείτε τον πολυπαρακμιακό χαρα-

κτήρα της ελληνικής κοινωνίας, όπου το φαίνεσθαι κυριαρχεί

στο είναι και το είναι υποβιβάζεται στην πιο απλή βαθμίδα ενός

πληθωρικά φενακισμένου φαίνεσθαι;». «Κριτικός είσθε;», με

ρωτάει. « Όχι, Βλάχος είμαι».