Page 40 - mag_109n
P. 40
ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΉ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΣΤΉ ΡΕΜΣ
σε κάποιος να τον δει με ένα τέτοιο Μέτωπο. Οι οικογενειακές του ανα-
άτομο. Αναρωτιέται τι θα έλεγε αν μνήσεις είναι, αποκαλυπτικές και
κάποιος τον ρωτούσε με ποιον μι- αναφέρουν τις απογοητεύσεις των
λάει. Εξηγεί ότι διχαζόταν συνεχώς αριστερών ψηφοφόρων από την
ανάμεσα σε δύο συναισθήματα. Ένα εργατική τάξη και εκείνων των αρι-
κρυφό «μίσος» για την οικογένειά στερών ακτιβιστών, συχνά νεότε-
του, «απόρριψη» του ήθους και των ρων και μορφωμένων. Έτσι, ο συγ-
συνήθειών τους, σε αντίθεση με την γραφέας, ένας νεαρός τροτσκιστής
επιθυμία του να πολεμήσει ενάντια ακτιβιστής, θυμάται ότι είχε επικρί-
στην κοινωνική κυριαρχία. Αυτό νει τους κομμουνιστές γονείς του
το δίλημμα μας φαίνεται κεντρικό ως «αστούς». Για τους τελευταίους,
στην προσέγγιση του Bourdieu. Για η βελτίωση των άμεσων συνθηκών
να βιώσει την κοινωνική άνοδο, «ο διαβίωσης προηγήθηκε της επανα-
αποστάτης» πρέπει τελικά να ενσω- στατικής στρατηγικής των αριστε-
ματώσει, εν μέρει, κάποιες απόψεις ρών. Ο Ντιντιέ Εριμπόν αμφισβητεί
40 και κρίσεις του κυρίαρχου, που τεί- τα σχόλια που έκανε ο πατέρας του
νει να τις επανορθώσει και να δικαι- εκείνη την εποχή. Αγωνίστηκε κατά
ολογήσει τη νομιμότητά τους. Αυτό των φοιτητών που «...ήθελαν να μας
ισχύει και για τον Bourdieu, λέγο- πουν τι να κάνουμε» και που «...σε
ντας ότι ντρεπόταν για τη νότια προ- δέκα χρόνια θα έρθουν να μας δι-
φορά του, προσπαθώντας να την ατάξουν». Στη συνέχεια επιχειρεί
κρύψει με κάθε κόστος. Όπως λέει να εξηγήσει την άνοδο του Εθνικού
ξεκάθαρα ο συγγραφέας, θα του Μετώπου μεταξύ πρώην αριστε-
ήταν πολύ πιο εύκολο να κρατήσει ρών ψηφοφόρων. Η έλευση των
κριτική στάση αν δεν είχε μεγαλώ- σοσιαλιστών στην εξουσία το 1981
σει σε ένα εργατικό περιβάλλον. εξηγεί σε μεγάλο βαθμό -γι' αυτόν-
Το τρίτο μέρος του έργου είναι λι- την προοδευτική δυσαρέσκεια των
γότερο άμεσα βιογραφικό. O συγ- εργατικών τάξεων για τα αριστερά
γραφέας θυμάται την πολιτική το- κόμματα και την εκτροπή τους προς
ποθέτηση της οικογένειάς του. την ακροδεξιά. Η συμμετοχή του
Περιγράφει τη «φυσική» σχέση των Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας
γονιών και των παππούδων του με (PCF), στην κυβέρνηση και η στρα-
το Κομμουνιστικό Κόμμα, που άλ- τηγική που συνίσταται στην άρνηση
λαξε από τη δεκαετία του 1980, όταν ή την υποβάθμιση του θέματος της
οι γονείς του προσέγγισαν το Εθνικό ταξικής πάλης, εξηγεί εν μέρει για
