Page 34 - mag_107_N

ΒΙΒΛΙΟKΡΙΤΙΚΉ

Ο ΆΦΘΆΡΤΟΣ
ΜΙΝΙΜΆΛΙΣΜΟΣ

ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΓΑΛΙΑΤΣΟΥ•

Πάθος δεν μπορεί να συνιστά και τελική διαφοροποιημένη, η εικόνα της γυμνής
παραίτηση απ' το σώμα. έκστασης στον ήλιο, εκεί, στις αρχές
Όχι, τουλάχιστον, ακόμα. της σύνθεσης. Έκτοτε μοιάζει να έμει-

Όχι σ' αυτήν εδώ τη γή. νε αναλλοίωτη κι αμείωτη η πίστη. Και

Όπως είχε ειπωθεί, ποιητικά, όμως: Από τη στιγμή όπου ήταν "όλα
λίγο πριν: ανοιχτά στον ήλιο" μέχρι τη στιγμή του
"εσύ τέλους, "υπέρλαμπρη να αναδυθώ", το

να είσαι αβάσταχτα ελαφρύς ζευγάρι μοιάζει να ζει μιαν ακόμα στιγ-
δεν είναι ουρανός εδώ μή δόξας· παρέπεσε όμως κάτι; Απου-

εδώ είναι γη νερό φωτιά σιάζει μήπως η έκσταση; Αλλά και αν
δεν πρέπει να είσαι βαρύς" απουσιάζει, λείπει;

Τα σώματα θα ξαναβρούν την υλική "χρόνο, δώσε τους χρόνο"
τους υπόσταση, γιατί αυτό επιτάσσει η

ζωή. Προσπαθώ να "ακούσω" την ηρωίδα,
34 Το Μέγα Πάθος είναι ένα από τα όνειρα σε όσα δεν θέλησε να πει. Τις λέξεις που

της ζωής και η υλική παρουσία το ημε- κρατήθηκαν στην άκρη της σκέψης της,
ρήσιο αποτύπωμα των ονείρων. σαν ψίθυρος χωρίς την άρθρωσή του:

"εκεί "Το πάθος όλα τα μπορεί;
μέσα στην εκτυφλωτική ανταύγεια Και αν όχι το πάθος, η αγάπη;
των ολόλευκων ανθών Μηδενίζεται η φθορά;

υπέρλαμπρη Όλα μπορούν σε μια στιγμή, άραγε,
να αναδυθώ" να ξανασυμβούν;

Μοιάζει τραγούδι αείζωον,
Σ' αυτήν την τελική εικόνα, στο κιόσκι χιλιοτραγουδισμένο:

με τον ανθισμένο βυσσινόκηπο, μυ- "Πόσο αντέχει η πίστη σου;
θιστορηματικά αρχετυπική αυτήν τη Κάποτε θα το ξέρω."

φορά, μοιάζει να επαναδιατυπώνεται, Μπορούμε ακόμη να ξαναρχίσουμε;"

Ο Μανώλης Γαλιάτσος είναι συνθέτης.