Page 32 - mag_107_N
P. 32
ΒΙΒΛΙΟKΡΙΤΙΚΉ
Ο ΆΦΘΆΡΤΟΣ
ΜΙΝΙΜΆΛΙΣΜΟΣ
"γυνή εγώ γυμνή Εκδοχή γυμνότητας: πρώτη.
κι ούτε ένα φύλλο
να με περιβάλλει Τι είναι όμως μια ποιητική σύνθεση που
σύκα και τριαντάφυλλα διακρίνεται ως ολιγόλεκτον έπος, και
όλα ανοιχτά αντί του συνήθους έπους των τρισμυ-
στον ήλιο" ρίων λέξεων να καταλήξει να εγγραφεί
ως έπος της ολιγόλεκτης γραφής; Μα
Οι όροι της χαίνουσας πληγής έχουν αυτή θα ήταν, προφανώς, η τέχνη να
ήδη τεθεί ανεπιστρεπτί... Αυτό δεν προ- εκθέτεις μιαν ιστορία προκειμένου να
μηνύουν -εξ ορισμού- τα φρούτα του "αφηγηθείς" τα χάσματά της. Η σύνθεση
πάθους; Τι άλλο είναι, άλλωστε, ένα μιας ιστορίας χωρίς το ιστορικό της, με
ανοιχτό γυναικείο σημείο, από το κά- άλλα λόγια. Η απουσία όμως ιστορικού
λεσμα μιας πάλλουσας πληγής; Ως γε- είναι ενισχυτική του ποιητικού υποκει-
νετήσιο κι εκ γενετής σημάδι, η ανε- μένου γιατί θέτει στο επίκεντρο το αφη-
πούλωτη γυναικεία πληγή καθώς τη γηματικό του πρόσωπο. Η ιστορία εδώ
32 λούζει, τη φωτίζει και τη λαμπρύνει ο είναι το πρόσωπο που την αφηγείται και
ήλιος, γίνεται ο κατ' εξοχήν ορισμός της ο τρόπος γραφής του είναι η νηφάλια
γυμνότητας, στον υπέρτατό της βαθμό. σκέψη πάνω στην "πανταχού απούσα"
Η πληγή όμως θέλγει. Η πληγή έλκει. ιστορία του. Μόνο στοιχειώδεις νύξεις:
Η πληγή επίσης θέλγεται: τραυματί- "και είπες: όχι". Όσο το κείμενο αποψι-
ζει και τραυματίζεται. Μια πάλλουσα λώνεται από λέξεις, τόσο προβάλλει,
πληγή αντικρύ στον ήλιο κρύβει μέσα πιο ανάγλυφο, το πρόσωπο. Κάθε τι το
της μιαν έκσταση, την τρομερή επιθυ- περιττό πρέπει να απομακρυνθεί, όλα
μία του ιλίγγου. Η έκσταση κι ο ίλιγγος πρέπει να φτάσουν στο σημείο γέν-
μπορούν να καρποφορούν για μας, ανά νησης της ύπαρξης. Το σώμα, η γρα-
πάσα στιγμή, τον σπόρο της συντριβής· φή... Τώρα πια, μπορούμε να το πούμε:
ποιος θα θελήσει να τον πάρει; πρόκειται για μια ποιητική σπουδή στο
Όταν ανοίγει μια πληγή άφθαρτο.
διαβάζει την ψυχή της Εκδοχή γυμνότητας: δεύτερη.
Κι αφήνεται να διαβαστεί το ναι
για να ομορφύνει Η πραγματική ιστορία λοιπόν είναι, εν
Για τη χαρά της επαφής τέλει, ο δημιουργικός μετασχηματισμός
και την εμπιστοσύνη. που απορρέει απ' αυτήν την εμφατική
Για οτιδήποτε άλλο μπορεί να ευθύνεται παράλειψη περιστατικών. Η ίδια η δη-
η σκόνη· το σκοτάδι είναι η εναλλαγή μιουργία αποτελεί εδώ το μεγάλο αφη-
του φωτός... γηματικό αντίβαρο.
