Page 13 - mag_107_N

του Γεράσιμου Γεωργάτου

ραξία. Θεωρούσε την ηδονή ως φος, δεν έκανε ποτέ έναν άνθρωπο

το αγαθό και μάλιστα έλεγε ότι η αγαθό και πρέπει να είναι τυχερός

ηδονή είναι η αρχή και το τέλος της αν δεν τον έχει βλάψει. Ο γάμος

ευδαιμονίας του βίου. Η ηδονή του και τα παιδιά αποτελούν περισπα-
πνεύματος, μας λέει, είναι ο στο- σμούς από σοβαρότερες ασχολίες.

χασμός των ηδονών του σώματος. Από τις κοινωνικές επαφές η ασφα-

Διακρίνει τις ηδονές σε «ενεργές λέστερη κατά τη γνώμη του ήταν η

ή δυναμικές ή κατά κίνηση» και σε φιλία, γιατί χωρίς αυτήν δεν θα

«παθητικές ή καταστηματικές ηδο- μπορούσαμε να ζούμε ασφαλείς και

νές» οι οποίες είναι οι ηδονές του χωρίς φόβο, ούτε καν ευχάριστα.

πνεύματος, τις οποίες ο Επίκουρος
τις θεωρεί ανώτερες καθώς διαρ-

κούν περισσότερο. Όταν το σώμα,

μάς λέει, βρίσκεται σε κατάσταση 13

ισορροπίας δεν υπάρχει πόνος. Θα

πρέπει λοιπόν να επιδιώκουμε την
ισορροπία και τις ήρεμες ηδονές

αντί των βιαιότερων απολαύσεων.

Επιδίωξη του σοφού ανθρώπου,

κατά τον Επίκουρο, πρέπει να είναι

η επιδίωξη της ηδονής και η αποφυ-

γή του πόνου και ιδιαίτερα μάλιστα

η επιδίωξη των καταστηματικών
ηδονών. Η επιθυμία του πλούτου

και των τιμών κάνει τον άνθρωπο

ανήσυχο ενώ μπορεί να είναι ικα-

νοποιημένος με πολύ λιγότερα. Ο

σαρκικός έρωτας ως μία από τις

πιο δυναμικές ηδονές ενέπιπτε και
αυτός στην απαγόρευση. Ο σαρ-

κικός έρωτας, μάς λέει ο φιλόσο-