Page 33 - mag_07
P. 33

ΕΠΊΚΑΊΡΟΤΗΤΑ














 Μιλώντας στο ...αγέννητο παιδί μου










                          από την Κατερίνα Επιτροπάκη


               πήσεις – εισέβαλλαν σαν             τους Κομμουνιστές. Δεν              πόσο όμορφα πράγματα
               τραμπούκοι σε υπαίθριες             ήμουν κομμουνιστής και              μπορούν να υπάρξουν
               αγορές με βανδαλισμούς              δεν φώναξα.                         στη Ζωή. Όταν το Ζ είναι
               και ξύλο εναντίον λαθρο-            Έπειτα ήρθε η σειρά των             κεφαλαίο. Και πάνω απ’
               μεταναστών μικροπωλη-               περιθωριακών, των αντι-             όλα θα σου μιλήσω για τις
               τών. Φουκαράδων δηλαδή,             καθεστωτικών, των αντιρ-            αξίες.
               που προσπαθούν να κρατη-            ρησιών συνείδησης, των              Όταν θάρθει η σειρά σου,
               θούν στο ύστατο περιθώριο           ομοφυλόφιλων. Ούτε και              μωρό μου, να υπερασπι-
               της επιβίωσης.                      αυτά σκέφτηκα, με αφο-              στείς τις αξίες της Ζωής,
               Εκμεταλλευόμενοι την                ρούσαν.                             θέλω να θυμάσαι τους
               απουσία του κράτους, κα-            Στο τέλος ήρθαν να πά-              εφιάλτες με τα τρίγωνα.                  33
               ταξιώνουν χώρο ως παρα-             ρουν τους τσιγγάνους.               Θέλω η ζωή σου νάχει
               κράτος. Και το χειρότερο;           Ούτε και τότε βρήκα λόγια           χρώματα. Να πάρεις το
               Βρίσκουν συμπαράσταση               για να εκφράσω την αντί-            πινέλο σου και να βάψεις
               και παρότρυνση από ομά-             θεση μου. Ο επόμενος                τον κόσμο πολύχρωμο.
               δες χυδαίων «σωματείων»,            στη σειρά ήμουν εγώ.                Να μην επιτρέψεις να
               αλλά και αποδοχή σε συ-             Αλλά δεν υπήρχε κανείς              αμαυρώνουν τα χρώματα
               νειδήσεις αφελών ανθρώ-             για να φωνάξει».                    για να βάφουν «τρίγωνα».
               πων που αισθάνονται πως             Τόγραψε ο Μπρεχτ αυτό,
               στοχοποιώντας τους πιο              αγάπη μου. Ένας ποιητής             Αχ, πάλι με κλωτσάς!
               εξαθλιωμένους, ελαφρύ-              που προσπάθησε να πει               Ατιμούλικο…
               νουν το βάρος της δικής             πολλά ενάντια στον πόλε-            Είναι που κατάλαβες γι’
               τους απελπισίας.                    μο, στον μιλιταρισμό και            αυτά που σου λέω, έτσι;
               Πόσο εύκολες, μωρό μου,             στους φασίστες.                     Σε περιμένω.
               είναι οι απλουστευτικές                                                 Ανυπομονώ
               απαντήσεις; Πόσοι έχουν             Θα σου διαβάζω Μπρεχτ               να ’ρθεις
               σκεφτεί, μωρό μου, ότι              αγάπη μου. Θα σου δια-              σπίτι….
               είναι πολύ απλό να γίνει ο          βάζω τα βράδια που θα
               καθένας μας «ο άλλος»;              σε νανουρίζω. Θα σου
               Ο «στόχος»; Ο «παρείσα-             απαγγείλω, θα σου τρα-
               κτος»; Ο «στιγματισμένος»;          γουδήσω πολλά. Όχι
               «Στην αρχή ήρθαν να πά-             όμως μόνο για πολέμους.
               ρουν τους Εβραίους. Δεν             Θα σου τραγουδήσω για
               ήμουν Εβραίος και δεν               τα όνειρα, για την αγάπη,
               φώναξα.                             για τον έρωτα. Θα προ-
               Μετά ήρθαν να πάρουν                σπαθήσω να σου δείξω
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38