Page 32 - mag_07
P. 32
Μιλώντας στο ...αγέννητο παιδί μου
Αγάπη μου, Δεν θα σε νανουρίζω με πολιτικούς κρατούμενους,
Σήμερα πάλι ξύπνησα από παραμύθια. Θα σου μιλήσω τους κομμουνιστές. Το
τις κλωτσιές σου στην κοιλί- για ιστορίες. Θα σου διη- μαύρο για τους άστεγους,
τσα μου. Είναι η παράξενη γούμαι πραγματικότητες. τις «ελαφρών ηθών» και
«καλημέρα» που μου λες. Αν σου γνωρίσω κάποιες τους τσιγγάνους, τους
Αλλάζεις θέση, μεγαλώνεις πραγματικότητες, ίσως κα- «σίντι» όπως τους ονόμα-
μέσα μου μέρα με τη μέρα, ταφέρω να σε υποψιάσω, ζαν.
ώρα με την ώρα. ίσως καταφέρω να σε κάνω Η μνήμη της δεν είχε κρα-
να γλιτώσεις από αυτές. τήσει πολλά. Παρουσίαζε
Αγάπη μου, Όταν ήμουν εγώ μωρό με κενό για μεγάλο διάστημα
32 Ανυπομονώ για την ώρα νανούριζε η γιαγιά μου. της ζωής της. Η άμυνα του
που θα δω το προσωπάκι Μου μίλαγε για πραγμα- μυαλού ενός παιδιού είχε
σου, που θα σε σφίξω στην τικότητες που έζησε. Και διαγράψει βασανιστήρια,
αγκαλιά και στο στήθος συνέχισε να το κάνει για ξυλοδαρμούς, απώλειες,
μου. Ανυπομονώ για το πολλά-πολλά χρόνια. ορφάνια. Είχαν όμως χα-
πρώτο σου κλάμα, για το Μου διηγήθηκε πολλές ραχθεί τα αντεστραμμένα
πρώτο σφίξιμο που θα νιώ- φορές, εκείνη την ημέρα τρίγωνα. Τα έβλεπε στον
σω από τα δακτυλάκια σου του Μάρτη του 44, στο ύπνο της συχνά. Μπερδεύ-
στην άκρη του χεριού μου. χωριό της, έξω από την ονταν σ’ όλη την υπόλοιπη
Περιμένω να γεννηθείς. Πε- Άρτα. Όταν εισέβαλλαν στα ζωή της με όλα της τα όνει-
ριμένω να σε κρατήσω, να σπίτια τους οι Γερμανοί και ρα. Ξεφύτρωναν ξαφνικά.
σε στηρίξω, να σε βλέπω πήραν μαζί τους όλη της Και την τρόμαζαν. Και την
να μεγαλώνεις. Περιμένω την οικογένεια. Η ίδια ήταν ξυπνούσαν.
να σε φέρω στον κόσμο. μικρό παιδί τότε. Ξαναζούμε μέρες της Δη-
Όμως, μωρό μου, αυτό το Κατέληξαν σε στρατόπεδο μοκρατίας της Βαϊμάρης,
τελευταίο το φοβάμαι. Με συγκέντρωσης στο Νταχά- διάβασα μωρό μου τις προ-
φοβίζει ο κόσμος που ου. Ήταν βλέπεις Εβραίοι. άλλες σε πολλές εφημερί-
πρόκειται να σε φέρω. Η γιαγιά θυμόταν καθαρά δες και σελίδες στο διαδί-
Δεν ξέρω πόσο θα μπορέ- στο πέτο του πατέρα της κτυο. Κάποιοι «αυτόκλητοι
σω να κρατήσω ισοζύγιο. το διπλό κίτρινο τρίγωνο. σωτήρες», γνωστοί σε
Δεν ξέρω πόσο θα μπορέ- Το αστέρι του Δαβίδ. Θυ- όλους, που σήμερα έφτα-
σω να σε προστατέψω απ’ μόταν και τα άλλα. Το μωβ σαν να αποτελούν κόμμα
όλα αυτά που με τρομά- αντεστραμμένο για τους του ελληνικού κοινοβου-
ζουν. Θα το προσπαθήσω μάρτυρες του Ιεχωβά. Το λίου – που μάλιστα εμφα-
όμως. Θα σου μιλάω για ροζ για τους ομοφυλόφι- νίζεται ανησυχητικά ψηλά
όλα. λους. Το κόκκινο για τους σε διάφορες δημοσκο-
