Page 53 - mag_013
P. 53

...ÁÚáÊo˘ÌÂ
 ...ÁÚáÊo˘Ì                                                              του Γιάννη Παπαϊωάννου - Τσαρούχη

                                                                                               KOKKINO ΓΡΑΦΟΥΜΕ


















               δάει η Μαρία Κατήρα αλλά και μια παι-                 κυρία Έλλη αλλά χωρίς ακουστικά και
               δική  χορωδία  υπό  τη  διεύθυνση  της                μόλις τα βάλαμε ακούσαμε τη μουσική
               Έλλης Νικολαΐδη. Ο Μάνος για άλλη                     και τις φωνές μας στα αυτιά μας, είναι
               μια φορά μαγικός, θεϊκός, ταξιδευτής                  μεγάλη, ψιλή και η αίθουσα..., φοβη-
               με τις νότες και τα λόγια του. Τελειώ-                θήκαμε και τρομάξαμε. Τότε ο Μάνος
               νοντας ένα απόγευμα το τραγούδι με                    πάει κοντά τους, τους χαμογελάει λέ-
               την Μαρία μας λέει ο Μάνος ότι αύριο                  γοντας, "ωραία θα βάλετε τα ακουστι-

               το απόγευμα θα έρθει να το πει και μια                κά,  θα  ακούσετε  όσες  φορές  θέλετε
               παιδική χορωδία και την επομένη κατά                  το  τραγούδι  και  μόλις  δείτε  το  ‘’κόκ-
               τις  εφτά  έρχονται  τα  πιτσιρίκια  μαζί             κινο φωτάκι’’ να ανάβει εμείς θα σας
               με τη δασκάλα τους Έλλη Νικολαίδη,                    γράψουμε". Πράγματι φεύγει από την
               βάζω ακουστικά σε όλα,όπως και στη                    αίθουσα ο Μάνος έρχεται επάνω στο
               δασκάλα για να τα διευθύνει.                          control και μου λέει "ξεκίνα το μαγνη-
               Και  τώρα  αρχίζει  ο  χορός  που  λένε.              τόφωνο Γιαννάκη χωρίς να ανάψεις το

               Μόλις  ξεκινάει  το  μαγνητόφωνο  να                  ‘’κόκκινο’’ για να νομίζουν ότι κάνουμε                    53
               παίζει την εισαγωγή η δασκάλα κάνει                   πρόβα και γράψε αμέσως".Έτσι έγινε
               νόημα με το χέρι της και αρχίζουν τα                  και με τη δεύτερη φορά το έχουν πει.
               πιτσιρίκια  ‘’Τα  παιδιά  κάτω  στον  κά-             Τότε λέει ο Μάνος, "εντάξει παιδιά σας
               μπο  δεν  μιλάνε  στο  καιρό,  μόνο  πέ-              ευχαριστούμε  πολύ,  δε  σας  χρειαζό-
               φτουν στα ποτάμια... και στη λέξη πο-                 μαστε άλλο γιατί το είπατε πάρα πολύ
               τάμια ένα - ένα, δυο - δυο σταματάνε                  καλά  το  τραγούδι  και  χωρίς  να  ανά-
               να τραγουδούν, τα βλέπουμε τρομαγ-                    ψουμε το ‘’κόκκινο’’φωτάκι..."
               μένα και κάνα δυο βάζουν τα κλάματα.                  Αυτή  είναι  μία  μικρή,  μεγάλη  ιστορία

               Ο  Μάνος,  ο  Στέλιος  Γιαννακόπουλος                 ενός τραγουδιού που έχω ζήσει “Πισω
               (συνάδελφος  ηχολήπτης,  που  ηχο-                    από το τζαμι’’
               γραφούμε  μαζί)  και  εγώ  που  σταμα-                Υ.Γ. αλήθεια βάλτε το δίσκο όσοι τον
               τάω το μαγνητόφωνο, λέμε "τι κάνου-                   έχετε(http://youtu.be/3IcDGb9IlZM)
               με  τώρα;"  "μην  ανησυχείτε"  μας  λέει              και είμαι σίγουρος ότι θα ακούσετε το
               ο Μάνος και κατεβαίνει στην αίθουσα                   τραγούδι διαφορετικά τώρα
               λέγοντας στα παιδιά με τη γλυκύτητα

               που τον διέκρινε πάντα, "τι έγινε παι-                ‘’Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
               διά  γιατί  σταματήσατε,  μήπως  σας                  δε μιλάνε στον καιρό
               έβαλε τις φωνές και σας τρόμαξε η δα-                 μόνο πέφτουν στα ποτάμια
               σκάλα σας για να τη μαλώσω...," "όχι                  για να πιάσουν το σταυρό.......
               κύριε Χατζιδάκι" του λέει ένα κοριτσάκι
               (..πάντα πιο ώριμα και πιο θαρραλέα
               τα κορίτσια από τα αγόρια...), ξέρετε
               έχουμε  κάνει  πολλές  πρόβες  με  την                Γιάννης Παπαϊωάννου
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58