Page 21 - mag_013

ΜΟΥΣΊΚΗ

Εγώ δεν είμαι ποιητής

Νίκος Παπάζογλου
(στίχοι: Λάζαρος Ανδρέου

μουσική: Νίκος Παπάζογλου)
«Εγώ δεν είμαι ποιητής
είμ’ ο λυγμός του

είμαι ένας δείπνος μυστικός

δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός
κι είμ’ αδερφός του…»

Τι έχει, πείτε μου, αυτό το τραγούδι και, όπου κι αν ακούγεται,

όποια ώρα και στιγμή, το ακροατήριο ησυχάζει για να το ακούσει
και να το σιγοψιθυρίσει; Έχει α λ ή θ ε ι α! Κι ο Ελύτης το ‘χει πει
και ο Σεφέρης και ο Αναγνωστάκης… ότι ο ποιητής είναι φορέας
της αλήθειας και το ποίημα, η ίδια η αλήθεια μας! Διαφορετικά,
ούτε ο ποιητής είναι ποιητής, ούτε και το ποίημα είναι ποίημα.
Εδώ, η μουσική και η φωνή – λυγμός του Παπάζογλου, αλλά
και οι στίχοι – ποίηση του Λάζαρου Ανδρέου, μεταμορφώνουν
21
τις μουσικές, τα λόγια και τα συναισθήματα. Κι όλα λειτουργούν,
…Εις μνήμην!
έτσι που, τραγουδάμε και αναβαπτιζόμαστε!

Με τον Έκτορα

Χρήστος Θηβαίος
(στίχοι/μουσική: Γιώργος Ανδρέου)
«Ήμουνα πάντα με τον Έκτορα
που ήξερε πως δεν έχει ελπίδα
μα βγήκε από τα τείχη και σκοτώθηκε

για της ψυχής του την πατρίδα
Ήμουνα πάντα με τον Έκτορα…»

...Κι εγώ το ίδιο! « αγαπούσα, ξέρεις πιο πολύ εκείνους που
η ζωή ξεχνάει μονάχους χωρίς αγάπη, σπίτι και φιλί» από
τους δυνατούς και βολεμένους… Αυτός, ο παππούς, ο Όμη-
ρος, μας προέτρεψε από τότε, να αγαπήσουμε τον Άνθρωπο
-ακόμη κι αν ήταν ο εχθρός- και να μισήσουμε τον πόλεμο

που μπροστά στην αγριότητά του, όλοι γινόμαστε ένα!
Υπέροχο τραγούδι… μοναδικός ο Θηβαίος στην ερμηνεία του,
αγαπημένο, δικό μου, κι όχι πολυακουσμένο κι αυτό, γιατί δεν

ήταν από τη φύση του «σουξέ»!