Page 71 - mag_014
P. 71

«Δεν υπάρχει πιο αφοσιωμένος φίλος απ’ το βιβλίο»







                                                                            Ernest Hemingway





























                      T.S ELIOT                      AYΓΟΥΣΤΟΣ ΚΟΡΤΩ                       Guy De Maupassant
                    ΠΟΙΗΜΑΤΑ                      ΟΙ ΝΕΡΑΪΔΕΣ ΤΟΥ ΜΑΝ                       ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ
                  ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ                        Εκδόσεις Καστανιώτη                      Εκδόσεις Ροές
                   Εκδόσεις Printa                Έτος έκδοσης: 2013/Σελ. 448          Έτος έκδοσης: 2001/Σελ. 165
            «Η ποίηση» είπε ο Τ. Σ. Έλιοτ «εί-   Μια φιλάργυρη αντικέζ, η Μπεα-
            ναι κάτι που κατορθώνεται με τη      τρίς Φραγκονάρ, ταξιδεύει με τον      Τα διηγήματα που περιλαμβάνο-            71
            σύγκλιση και τη συνεργία όλων        υπηρέτη της Ξαβιέ στο Δουβλίνο.       νται σ’ αυτό τον τόμο κινούνται
            των ψυχικών δυνάμεων του ποιη-       Εκεί  γνωρίζει  τη δούκισσα του       γύρω από τον άξονα του έρωτα
            τή, από τις πλέον ασυνείδητες έως    Νταντίλιον Σλιβ, μια βαθύπλου-        και δη των ατοπημάτων του έρω-
            –και κυρίως– τις πλέον συνειδη-      τη ηλικιωμένη που την μπερδεύει       τα. Ο Μωπασσάν πραγματεύεται
            τές, οι οποίες συνθέτουν το λόγο     με μιαν άλλη και την προσκαλεί        εδώ με απέριττο αλλά και απο-
            μέσω μιας διαδικασίας αποπρο-        σε κρουαζιέρα με το πολυτελές         τελεσματικό τρόπο το  θέμα  της
            σωποποίησης, μετασχηματίζοντας       ιστιοφόρο ενός φίλου της. Προ-        απιστίας στις ερωτικές σχέσεις.
            το προσωπικό σε πανανθρώπινο         ορισμός τους η Νήσος του Μαν          Σημασία  δεν  έχει  αν  οι  σχέσεις
            και υποτάσσοντας το επικαιρικό       και ανάμεσα στους επιβάτες δι-        αυτές έχουν επικυρωθεί με τα
            στο διαχρονικό».                     άφοροι παλιοί «γνώριμοι» της          δεσμά του γάμου. Αυτό που έχει
            Ο Τ. Σ. Έλιοτ, κατά πολλούς ο με-    δούκισσας – ξεπεσμένοι αριστο-        σημασία, και συγχρόνως ενδια-
            γαλύτερος Ευρωπαίος ποιητής της      κράτες που την κυνηγούσαν μια         φέρον, δεν είναι το αποτέλεσμα,
            εποχής μας, διαμόρφωσε μια και-      ζωή και κατάφεραν τελικά να την       δηλαδή η ίδια η απιστία –την
            νούργια ποιητική γλώσσα, πολυ-       εντοπίσουν. Το ταξίδι αρχίζει σε      οποία ο Μωπασσάν γνωρίζει
            δύναμη και πολυεπίπεδη, επηρέ-       κλίμα βαρύ και ειρωνικό, ενώ σύ-      αρκετά καλά ώστε να μην ανα-
            ασε, όσο λίγοι, τους συγχρόνους      ντομα ο οδηγός του ιστιοφόρου         λώνεται σε πεζές, αδιάφορες
            του και θα επηρεάζει πάντα τους      βρίσκεται νεκρός. Σαν να μην          αφηγήσεις–, όσο το μέσο με το
            μεταγενέστερους.                     έφτανε αυτό, μια δολιοφθορά           οποίο αυτή θα επιτευχθεί και που
            Στη δίγλωσση αυτή έκδοση περι-       στο σύστημα πλοήγησης αφήνει          δεν είναι άλλο από την εξαπάτηση
            λαμβάνονται τα κυριότερα ποιη-       το σκάφος ακυβέρνητο, έρμαιο          και την πανουργία. Στα δεκατρία
            τικά έργα του Eliot: Το ερωτικό      μιας νηνεμίας απειλητικής και μιας    διηγήματα αυτής της συλλογής,
            τραγούδι του Τζ. Άλφρεντ Πρού-       ομίχλης πυκνής σαν το βαμβάκι.        ο συγγραφέας, επιδεικνύοντας
            φροκ, Γερόντιο, Η Έρημη Χώρα,        Τον καπετάνιο θα πάει να «συνα-       υποδειγματική μαεστρία, καταπιά-
            Η Τετάρτη της Σποδού,  Τέσσερα       ντήσει» αργότερα και ο γιατρός.       νεται με τις παραλλαγές της εξα-
            Κουαρτέτα – έργα που  υπήρξαν        Και η παρέα μικραίνει, όλο και        πάτησης, τους θύτες και, φυσικά,
            και σταθμοί στην παγκόσμια ποι-      μικραίνει... καθώς αναμετριέται       τα θύματά της...
            ητική παραγωγή.                      με δαίμονες και νεράιδες, με νε-
                                                 κρούς και ζωντανούς, με θρύλους
                                                 και κατάρες, με στοιχεία της φύ-
                                                 σης  και, κυρίως, με  περίεργους
                                                 φόνους που μοιάζουν υπερφυσι-
                                                 κοί...
   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76