Page 69 - mag_81
P. 69

της Δήμητρας Γιαννοπούλου











               Κι όταν τελειώσει όλο αυτό, θα κρατήσω στη μνήμη, μα και στην καρ-

               διά μου, μόνο ό,τι αφήνει αλώβητο ο φόβος. Θα κρατήσω την αγάπη.


               Θα κρατήσω τη μυρωδιά του φρεσκοψημένου κέικ, που γέμιζε με

               λαχτάρα και γέλια το σπίτι.


               Το "ντριν" του κουδουνιού, που με σήκωνε απ' τον καναπέ, για να

               πούμε μια καλημέρα με τη γειτόνισσα και να ανταλλάξουμε στην πόρ-


               τα ευχές, για κουράγιο και δύναμη.

               Θα κρατήσω τον ήχο του μηνύματος εκείνου, που ερχόταν ξαφνικά


               και χωρίς να έχει καμία υποχρέωση, για να με ρωτήσει απλά πώς

               είμαι κι αν χρειάζομαι κάτι.


               Τα "μη σε παίρνει από κάτω", τα "σήκω να βγεις λίγο έξω να περπα-
                                                                                                                                69
               τήσεις", τα " ντύσου όμορφα και βάλε λίγο κραγιόν", τα "διάβασε αυτό


               το βιβλίο, θα σου αρέσει". Αυτές τις προτροπές, που δόθηκαν χωρίς

               να περιμένουν αντάλλαγμα. Αυτές θα κρατήσω.


               Το νοιάξιμο και τη ζεστασιά.

               Τις σοκολάτες που βρήκα στο γραμματοκιβώτιο και το φιλί που στάλ-


               θηκε από μακριά μ' ένα φύσημα στο χέρι.

               Όταν τελειώσει όλο αυτό, θα κρατήσω μόνο την αγάπη. Τους ανθρώ-


               πους εκείνους, που τώρα πια μπορώ να λογαριάζω για δικούς μου.








               Είμαι η Δήμητρα Γιαννοπούλου κι είμαι λάτρης του καφέ, της νικοτίνης και των λέξεων. Με τις
               τελευταίες, η σχέση μας μετράει δύο δεκαετίες· και πλέον μπορώ να πω με σιγουριά πως είναι
               σχέση εξάρτησης. Αφελώς ρομαντική, γράφω στο χέρι και με μολύβι. Ο ηλεκτρονικός υπολογι-
               στής πιάνει σκόνη και χώρο στο γραφείο. Εθισμένη στη μυρωδιά του χαρτιού· χαϊδεύω βιβλία και
               υπογραμμίζω ό,τι με "αναγκάσει" να το διαβάσω δεύτερη φορά. Αγαπημένο μου και δανεισμένο

               απ' τον Νερούδα motto: " Έχω για τη ζωή μιαν αντίληψη δραματική και ρομαντική. Ό,τι δεν
               αγγίζει βαθιά την ευαισθησία μου, δε με ενδιαφέρει".
   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74