Page 70 - mag_81

ΒΙΒΛΙοπΡοΤΑΣεΙΣ

«Πες μου τι διαβάζεις να σου πω ποιος είσαι.

Αυτό είναι αρκετά σωστό, αλλά θα σε γνώριζα καλύτερα

αν μου έλεγες τι ξαναδιαβάζεις.»

François Mauriac

Τα μικρά μικρά αυτά κομμάτια γραφής,

που μοιάζουνε με ξεριζωμένα τεμάχια
από κάποιο μυστηριώδες Σύνολο, μιλά-

νε αμέσως στις αισθήσεις μας και στον
βαθύτερο εαυτό μας. Είναι τρυφερά, γε-

μάτα συμπόνια για τους ήρωες και τις κα-
ταστάσεις. Και η συμπόνια αυτή δίνει σε

όλα τα κείμενα μια ωριμότητα, αμβλύνο-
ντας έτσι την πίκρα και τον κυνισμό που

κρύβονται από κάτω, μεταμορφώνοντας
70 και την πίκρα και τον κυνισμό σε θετικά

συναισθήματα, σε πράξεις ζωής και όχι
αποσύνθεσης. Ίσως η συμπόνια να δίνει

τον τόνο σε όλο το βιβλίο, χαρίζοντάς
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ του έτσι αυτή τη νοσταλγική υφή, μια κά-

ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ποια θλίψη γεμάτη γλύκα και ονειροπό-

ΔΩΔΕΚΑ ΚΑΙ ληση, κάτι το παλιό και το ήδη ξεχασμέ-

ΕΝΑ ΨΕΜΑΤΑ νο, που έρχεται για μια φευγαλέα στιγμή

Εκδόσεις ΑΓΡΑ ν' αγγίξει την ψυχή μας και να φτερου-
γίσει πάλι μακριά μας. Και όλα αυτά γί-
νονται με απέραντη αγάπη και τρυφερό-

τητα, διότι ο Αλέξανδρος Αδαμόπουλος
εσωκλείει μέσα του έναν κόσμο θετικό,

θα' λεγα ευλογημένο, όπου δεν υπάρχει
το διαβολικό, υπάρχει μια αγάπη και μια

περιέργεια για τη ζωή, όπου η μεταφυσι-
κή γίνεται γήινη και ανθρώπινη, κοντινή

και προσιτή, χωρίς διφορούμενα, όπως
μέσα στα δύο θαυμάσια κομμάτια «Το

φασόλι» και «Η ψυχή».