Page 56 - mag_19
P. 56

Χίλια περιστέρια,



                ΚΟΚΚΙΝΟ
                                                        χίλιες πενιές!
                ΓΡΑΦΟΥΜΕ


























               1991 Ιούνης μήνας, ζέστη πολύ

               και ο καύσωνας προ των πυλών, όπως μας
               έχει προειδοποιήσει η ΕΜΥ και μια μέρα
               στο studio χτυπάει το τηλ. Eίναι ο Παντε-

               λής ο Εμμανουηλίδης, παραγωγός στην

               Polygram. Ετοιμάσου παλικαράκι μου, βάλε
               τα καλά σου, γιατί θέλω ώρες για ένα δίσκο
   56          που θα κάνουμε ενός αγαπημένου σου συνθέτη,

               αλλά θέλω να τον προσέξεις, γιατί δεν είναι πολύ

               καλά.



               «Ποιος είναι», τον ρωτάω.                             πιάνο, κλαρίνο, και ο αθεόφοβος
               «Ο Ζαμπέτας», μου απαντά.                             Ροϊλός φυσαρμόνικα.
               Ωραία, του λέω χωρίς δεύτερη κουβέντα,                Πάω μέσα στην αίθουσα για να
               τη Δευτέρα ξεκινάμε.                                  τους φτιάξω τα μικρόφωνα και μετά
               Πράγματι, τη Δευτέρα το πρωί κατά τις 9               πάω στη γωνιά που κάθεται ο Ζαμπε-
               έρχετε πρώτος ο Ζαμπέτας (όπως πάντα –                τας να του δώσω τα ακουστικά. Πίσω του
               τι ελάττωμα και αυτό!) μαζί με τον γιο του            έχει τις μπουκάλες οξυγόνου και τη μάσκα
               Μιχάλη και έναν νοσοκόμο που κουβαλάει                με τα σωληνάκια για να τον βοηθάνε στην
               δύο μεγάλες μπουκάλες οξυγόνου μαζί με                αναπνοή, γυρίζει και μου λέει με χαμόγελο
               μάσκες και σωληνάκια.                                 και το αστείρευτο δικό του χιούμορ:
               Καλώς το δάσκαλο, καλώς τον Γιώργο,                   Ρε Γιαννάκη, δε μου φτάνουν όλα αυτά
               του λέω, είσαι καλά;                                  που έχω στη μάπα, θα μου βάλεις και συ
               Γεια σου Γιαννάκη, τι κάνει η γκόμενα;                αυτά τα μαραφέτια στα αυτιά; (εννοώντας
               Mόλις ντυθώ αστροναύτης (!) θα σου πω                 τα ακουστικά)
               πόσο καλά είμαι. Έρχονται σιγά σιγά και               Γράφαμε κάθε μέρα και κάθε μέρα. Πρώ-
               οι υπόλοιποι μουσικοί και μπαίνουν στο                τος ερχόταν και τελευταίος έφευγε.
               studio για να γράψουν όλοι μαζί, τρία                 Θα μπορούσα να σας έλεγα πάρα πολλά
               μπουζούκια, δύο κιθάρες, μπάσο, ντραμς,               από αυτήν την ηχογράφηση, αλλά θα στα-


               Υ.Γ.:  Η ετικέτα είναι από το πρώτο δείγμα που το έχω μόνο εγώ. (Δίσκος σε διαστάσεις 33 στρο-
                     φων, αλλά παίζει στις 45 και αυτό τον κάνει ακόμα πιο σπάνιο.)
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61