Page 52 - mag_19
P. 52

ιδιωτικές





                ΣΤΙΓΜΕΣ









               υπόθεση. Χρειάζεται ένα ΔΙΚΟ ΤΗΣ σκοτεινό             τυπώσει, από το inbox του facebook, έναν δι-
               κομμάτι. Μια κλειστή πόρτα. Πώς της το είχε           άλογό του με την ξανθιά. Ναι, είχε πάλι προ-
               πει εκείνος; Α, ναι: PRIVATENESS…                     λάβει, πριν εκείνος σβήσει τα …ενοχοποιη-
               Παρότι είχε κατεβάσει ένα μπουκάλι ουίσκυ,            τικά στοιχεία. Ήταν ομολογουμένως ένας
               θυμάται ακόμα τον διάλογο με λεπτομέρειες.            διάλογος με ένα απροκάλυπτο φλερτ, κυρίως
               Θυμάται τη φιγούρα της θολά, να πηγαινο-              απ’ την πλευρά του. “Δεν συμβαίνει τίποτα πε-
               έρχεται ξυπόλυτη κλαίγοντας μπαλκόνι-καθι-            ρισσότερο, γλυκειά μου. Ένα αθώο φλερτ”.
               στικό, να του βάζει τις φωνές ανάμεσα στους           Ήξερε πως της λέει ψέματα. Πάλι έκλαιγε,
               λυγμούς της:                                          πάλι άρχισε τις υστερίες. Πάλι ζητούσε εξηγή-
               ”Το ξέρω ότι σβήνεις τις κλήσεις της και τα sms,      σεις. Κι εκείνος πάλι βρήκε τρόπο να της βγει
               ξέρω πως σβήνεις τα e-mail που ανταλλάσσετε           από πάνω:
               για να μην τα δω. Το είδα πως ήταν αυτή που           “Άκου να σου πω γλυκειά μου: εντάξει, φλερ-
               σε πήρε πριν, πρόλαβα να δω το όνομά της πριν         τάρω ο καημένος. Δεν κάνω τίποτα κακό. Αλλά
               το κλείσεις σαστισμένος. Βλέπεις, αυτή τη φορά        δεν φταίω εγώ γι αυτό. Εσύ τελευταία έχεις γί-
               σου ξέφυγε και είχες ξεχάσει να χώσεις το κινη-       νει βαριά, έχεις χάσει την ανάλαφρη διάθεσή
               τό στην τσέπη σου, όπως κάνεις πάντα, ακόμα κι        σου. Δεν είσαι αυτή που ήσουν, σκορπάς κάτι
               όταν πηγαίνεις για κατούρημα. Το ξέχασες στο          σαν κατάθλιψη”.
               τραπεζάκι”.                                           Ξανά εκείνη παραλύει. Όταν όμως τα ξανα-
               “Καίτη, γίνεσαι παρανοϊκή. Ηρέμησε γλυκιά             σκέφτεται, θυμώνει: γιατί, κύριε, εσύ είσαι
   52          μου… Στο κάτω-κάτω, δεν είναι σωστό να ψά-            αυτός που ήσουν; Εσύ δεν είσαι «βαρύς», εί-

               χνεις το κινητό μου και τον υπολογιστή μου”.          σαι ανάλαφρος σαν γάλα με χαμηλά λιπαρά;
               “Kάθε γυναίκα που δεν έχει χάσει το ενδιαφέρον        Γιατί; Επειδή φλερτάρεις; Επειδή σκορπάς
               για τον άντρα της, το ίδιο κάνει. Ρώτα όποια γνω-     αφειδώς κομπλιμέντα στις ωραίες υπάρξεις;
               στή μας θες…”                                         Επειδή προσέχεις την εμφάνισή σου στην τρί-
               “Αχ, εσείς οι ελληνίδες. Υπάρχει, ξέρεις κάτι που     χα όταν βγαίνεις έξω απ’ το σπίτι; Δεν σ’ εν-
               οι άγγλοι λένε “privateness”, δηλαδή «ιδιωτικό-       διαφέρει όμως ποτέ πώς είσαι μέσα στο σπίτι.
               τητα» γλυκειά μου. Εγώ βλέπεις, είμαι πιο ευρω-       Μπαίνεις ανελλιπώς κάτω από το ντουζ όποτε
               παίος από τον μέσο όρο των γνωστών μας και δεν        είναι να βγεις έξω, αλλά σπανίως κάνεις το
               αντέχω αυτές τις …κατινιές”.                          ίδιο για να ξαπλώσεις στο πλάι μου, το βρά-
               Έτσι ήταν ο Μάκης. Προσπαθούσε πάντα να               δυ. Μου κάνεις έρωτα όλο και πιο αραιά, χω-
               βγει από πάνω, όταν ήταν σίγουρος πως είχε            ρίς πια προκαταρκτικά, ακόμα και χωρίς να με
               άδικο. Προσπαθούσε επιδεικτικά να βγάζει              φιλάς πια. Πόσο καιρό έχεις να νοιώσεις την
               πολύ θυμό. Όταν έβλεπε την παράλυση στα               ανάγκη να μου κάνεις ένα δώρο; Γιατί γιορ-
               μάτια της, καταλάβαινε πως έχει εκείνος κερ-          τάζω, γιατί έχουμε επέτειο, γιατί είδες κάτι σε
               δίσει το παιχνίδι. Συχνά όταν στριμωχνόταν,           μια βιτρίνα και το φαντάστηκες να κρέμεται
               προσπαθούσε και να την κάνει να νοιώσει               στο λαιμό μου; Πόσο καιρό έχεις να νοιώ-
               μειονεκτικά. Ο ίδιος είχε ζήσει κάποια χρό-           σεις την ανάγκη να με πάρεις από το χέρι να
               νια στο εξωτερικό, πριν γνωριστούν και πα-            περπατήσουμε χωρίς προορισμό;
               ντρευτούν. Ακόμα κι αυτό συνήθιζε συχνά να            Όχι δεν του τα πε αυτά. Ξέρει πως θα την ει-
               επιστρατεύει, στην προσπάθειά του να την              ρωνευόταν, θα φάνταζαν πολύ «Άρλεκιν», ή
               ψιλο-υποτιμήσει. Η ίδια δεν ήξερε σχεδόν              πολύ …βαλκάνια. Τα σκέφτηκε όμως.
               καθόλου αγγλικά.                                      Βαρέθηκε να κάνει σκηνές. Βαρέθηκε να παί-
               “Just for fun!” Είχε πετάξει τις προάλλες, όταν       ζουν το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι.
               εκείνη του έδειξε επιδεικτικά το χαρτί που είχε       Η αλήθεια είναι, πως όταν έπαψε να νοιώ-
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57