Page 25 - mag_30

του Κωστή Μακρή

[…]

Mois qui tremblais, sentant geindre à cinquante lieues
Le rut des Béhémots et les Maelstroms épais,

Fileur éternel des immobilités bleues,

Je regrette l’ Europe aux anciens parapets.

[…]

Εγώ, που με τρομάζανε οι οργασμοί εκείνοι

Των Βεεμοθ, των Μάελστρομ η μαύρη αγκαλιά,

Λουλούδι του αιώνιου στη γαλανή γαλήνη,

Απ’ την Ευρώπη νοσταλγώ τα τείχη τα παλιά.

(Απόσπασμα από ΤΟ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ ΚΑΡΑΒΙ,
Από το βιβλίο: ΑΡΘΟΥΡΟΣ ΡΕΜΠΩ, ΤΟ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ ΚΑΡΑΒΙ,
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ,
Εισαγωγή-Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης,
Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2008 )
25
Την ασφάλεια μέσα στα τείχη τα παλιά νοσταλγούσε ο ποιητής;
Ή την αλληλεγγύη μιας μικρής κοινότητας, κουρνιασμένης σαν
άβουλο βρέφος στην αγκαλιά μιας Ευρώπης γεμάτης περιφράγ-
«…Απ’ την Ευρώπη ματα;

νοσταλγώ Ή μήπως την αγάπη και τα χάδια που ανθούσαν κάτω από χνώτα
τεράτων;
τα τείχη τα παλιά.» Τι νοσταλγεί κάποιος που πριν από 143 χρόνια
(Σεπτέμβριο του 1871 γράφτηκε το “Μεθυσμένο καράβι”) εύχεται:
«Να έσπαζε η καρίνα μου! Να μ’ έπαιρνε ο βυθός!»
[Ô que ma quille éclate! Ô que j’ aille à la mer!]

την αλληλεγύη την επικαλούμαστε και μας γίνεται ζητού- γιατί έτσι όπως έγινα δεν τη
μενο όταν λίγα πράγματα πάνε καλά γύρω μας και μέσα βγάζω καθαρή!».
μας. ςε προσωπικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Είτε εκλιπαρώντας, είτε λαμο-
Και σπάνια θα την επικαλεστούμε για τον εαυτό μας. Μοιάζει ζη- γιεύοντας, είτε με επανάστα-
τιανιά. Είναι πιο ορθό πολιτικά να την θεωρούμε αναγκαία και ση, είτε με κείμενα και ποιή-
ικανή συνθήκη ευημερίας για μια ευνομούμενη πολιτεία. ματα.
Καταφεύγουμε στην αλληλεγγύη (που δεν έχει και πολύ μεγάλη Γιατί ανατρέχω στον Α. Ρε-
σχέση με τη λέξη solidarity αλλά έτσι αποδίδουμε κάτι που για μπώ; (το γράφω με ωμέγα
πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες σημαίνει συμπάγεια, ενότητα, ένας- όπως στο βιβλίο που έχω.)
για-όλους και όλοι-για-έναν) όταν η συγκριτική μας φτώχεια μάς Γιατί είχε πολλά ζόρια ο άν-
αναγκάζει ― με πληγωμένη την ατομιστική μας περηφάνια― να θρωπος. Όχι ότι λείπουν και
φωνάξουμε προς τον Μπαμπά, τη Μαμά, τον Μεγάλο Αδερφό, τώρα άνθρωποι με ανάλογα
την Οργάνωση ή τον Μπάρμπα από την Κορώνη: «Σύντρεξέ με, ζόρια.