Page 27 - mag_30
P. 27

του Κωστή Μακρή











               Γιατί νομίζω ότι αυτό που λείπει και δεν είναι        πράγματα όλα αυτά.
               θεσμοθετημένο είναι η ενσυναίσθηση, η αγά-            Όσο κι αν πασχίζει κι αυτή να εξιλεωθεί για
               πη, τα χάδια και η εξ απαλών ονύχων παιδεία           την στρεβλή της στάση απέναντι σε αγάπες που
               για όλα αυτά, που θα τα κάνει εργαλεία αν-            δεν ζητούν τα εαυτών, αγάπες που υπομένουν,
               θρωπιάς και δρόμους ζωής.                             αγάπες ανυστερόβουλες και αγάπες με χάδια
               Ακόμα και στην Ελλάδα όπου (υποτίθεται) ότι           σαν σφούγγισμα ποδιών με μαλλιά. Όσο κι αν
               κυριαρχεί (θεσμοθετημένη) η Εκκλησία της              συμμετέχει ή πρωτοστατεί σε κινήσεις «αλλη-
               αγάπης, της σοφίας, της πίστης και της ελπίδας.       λεγγύης» με καλάθια τροφίμων και καμπάνιες
               Δεν θεωρείται παράπτωμα η απουσία αγάπης              «φιλανθρωπίας».
               και μην σκεφτεί κάποιος ότι είναι θεσμοθετη-          Λες και μπορεί ένας άνθρωπος να είναι «φι-
               μένη η αντιμετώπιση της αχαριστίας, γιατί δεν
               μιλάμε για το ίδιο πράγμα.
               Δεν θεωρείται παράπτωμα όταν κάποιοι γο-
               νείς δεν δίνουν στα παιδιά τους την αγάπη και
               τα χάδια που έχουν ανάγκη για να μη γίνουν
               τζιχαντιστές (κάθε είδους τζιχαντιστές) και
               μη μου πει κανένας ότι είναι θεσμοθετημένη
               η εγκατάλειψη και η κακομεταχείριση των παι-
               διών, γιατί πάλι δεν μιλάμε για το ίδιο πράγμα.
               Δεν θεωρείται παράπτωμα η ενίσχυση αισθη-                                                                        27
               μάτων μίσους απέναντι στους (πάσης φύσεως)
               εχθρούς μας και μη μου πει κάποιος ότι είναι
               θεσμοθετημένη η αντιμετώπιση της ηθικής αυ-           λάνθρωπος» όντας Άνθρωπος. Τη στιγμή που
               τουργίας σε διάφορα αδικήματα γιατί ξανά μι-          αυτή η ιδιότητα δεν μπορεί παρά να αποδο-
               λάμε για διαφορετικά πράγματα.                        θεί σε μια οντότητα ή σύνολο οντοτήτων έξω
               Δεν τιμωρείται από τον Νόμο η προετοιμασία            από το ανθρώπινο είδος. Που λογικά είναι ή ο
               για εξόντωση των (πάσης φύσεως) εχθρών                Θεός (ως ο κατά τεκμήριον, για την Εκκλησία,
               μας. Έχω πάει στον Στρατό και ξέρω.                   Φιλάνθρωπος) ή κάποια ζώα.
               Και πώς να ήταν αλλιώς; Πώς να μετρηθούν              Με την ίδια λογική που ένα σκυλί δεν μπορεί
               όλα αυτά τα άρρητα και τόσο υποκειμενικά και          να οριστεί σαν κυνόφιλο ή ένα άλογο σαν φί-
               σαν αξίες και σαν ανάγκες;                            λιππο. Δεν ξέρω πόση αλληλεγγύη χρειάζεται
               Πώς να μετρηθεί η ενσυναίσθηση, η αγάπη και           ένας άνθρωπος. Μάλλον τόση, όσο για να μην
               τα χάδια; Πώς να μετρηθεί το μίσος όταν το            πεθάνει από πείνα, κρύο, αρρώστιες και ντρο-
               οπλοστάσιο του νου δεν είναι φωτογραφήσι-             πή. Δεν μπορώ επίσης να μετρήσω πόση αγά-
               μο, όταν δεν μπορεί να εντοπιστεί με μια αξο-         πη και χάδια έχει ανάγκη, από τη γέννησή του,
               νική τομογραφία, σαν μια μετατόπιση σπονδύ-           ένας άνθρωπος.
               λου; Όταν δεν μπορεί να διαγνωστεί η απουσία          Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι αν του λείψουν,
               αγάπης σαν ίωση ή καρκίνωμα;                          αν δεν ζήσει, μεγαλώσει, διαπαιδαγωγηθεί
               Πώς να μετρηθεί το βάρος μιας προσβολής;              και κοιμηθεί μ’ αυτά, θα αποκοιμηθεί ―αργά
               Πόσο ζυγίζει η επιθυμία για εκδίκηση; Είτε ατο-       ή γρήγορα― η επιθυμία του για ζωή. Ίσως και
               μική είτε συλλογική, σαν ιστορικό χρέος.              η λογική του.
               Ακόμα και για τον πιο παλιό μαζικό ψυχανα-            Και όπως είχε πει κι ο γκόγια ―μέγας ει-
               λυτή, που ήταν και παραμένει (λιγότερο τώρα           κονογράφος δεινών― «Ο ύπνος της λο-
               από  παλιά) η Εκκλησία,  είναι  πολύ  δύσκολα         γικής γεννά τέρατα».
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32