Page 65 - mag_27
P. 65
Πάντα φανταζόμουν τον παράδεισο σαν ένα είδος βιβλιοθήκης
Jorge Luis Borges, Αργεντινός συγγραφέας
ΑΝ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΑ
ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ ΤΗΣ ΞΙΦΑΣΚΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Κ.
ΕΝΑΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ ΑΡΤΟΥΡΟ ΠΕΡΕΘ ΜΠΟΥΓΕΛΕΚΑΣ
ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ ΡΕΒΕΡΤΕ ΔΩΔΩΝΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΠΕ
Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ
Στο κέντρο και στις γει- 65
«Είναι ένα μυθιστόρημα με Μυθιστόρημα περιπέτειας, τονιές της Αθήνας, από
θέμα την ευχαρίστηση που αλλά και αστυνομικό συ- τη δεκαετία του '60 μέχρι
νιώθουμε όταν διαβάζουμε νάμα, πραγματεύεται έναν σήμερα, άνθρωποι από
μυθιστορήματα. Πρωταγω- έρωτα που δεν τολμά να την Καλαμάτα, τ' Aλάτσα-
νιστής είναι ο Αναγνώστης εκφραστεί, το μίσος, τις τα, τα Τίρανα, το Γκντανσκ
που αρχίζει δέκα φορές να προδοσίες και τις πολιτικές ως και τη Ρώμη συνα-
διαβάζει ένα βιβλίο και που δολοπλοκίες^ έναν κόσμο ντιούνται, ερωτεύονται,
λόγω κάποιων γεγονότων που ψυχορραγεί, σύμβολο αφηγούνται, ονειρεύο-
ανεξάρτητων από τη βούλη- του οποίου είναι η παλιά τέ- νται, σπουδάζουν, αγω-
σή του, δεν κατορθώνει να χνη της ξιφασκίας, που τεί- νίζονται να βρουν ένα
τελειώσει ποτέ. Χρειάστηκε νει να εξαφανιστεί. Σαν σε μερίδιο ευτυχίας στο αύ-
επομένως να γράψω την μυσταγωγία, τα κεφάλαια ριο. Η μεγαλούπολη δεν
αρχή δέκα μυθιστορημάτων αυτού του συναρπαστικού κάνει διακρίσεις. Ανοίγει
γραμμένων υποτίθεται από μυθιστορήματος διαδέχο- την αγκαλιά της και τους
δέκα συγγραφείς, που όλοι νται το ένα το άλλο όπως εμπλέκει στο ίδιο δίχτυ.
κατά κάποιον τρόπο ήταν οι ποικίλες κινήσεις μιας Άνθρωποι, μεγαλώνουν,
διαφορετικοί από μένα και αναμέτρησης ξιφασκίας: η ωριμάζουν, αλλάζουν...
διαφορετικοί μεταξύ τους...» συμβολή, η ψευδεπίθεση, ο Αυτό που μένει ακλόνητο
Με τα λόγια αυτά ο Ίταλο ξιφισμός σε χρόνο επί ψευ- είναι η προκατάληψη, η
Καλβίνο παρουσίασε στο δεπιθέσεως, ο κοφτός ξιφι- ξενοφοβία και η διαφορά
Μπουένος Άιρες το μυθιστό- σμός, η επίθεση glisada, η "της κοινωνίας η διαφο-
ρημά του αυτό που ξάφνια- βεβιασμένη απαγκίστρωση ρά..." Η λύση στο αίνιγμα
σε, συζητήθηκε και τελικώς από την πρόκληση και ένα ίσως να βρίσκεται στις
αγαπήθηκε όσο κανένα από φινάλε με γυμνή αιχμή που ψυχής τους και όχι στα...
τα έργα του. κόβει την ανάσα. Διαβατήρια.
