Page 64 - mag_27

ΒΙΒΛΙΑ
ΒΙΒΛΙΑ Πάντα φανταζόμουν τον παράδεισο σαν ένα είδος βιβλιοθήκης

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΓΕΛΟΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ
Εκδόσεις ΡΟΕΣ

Το Όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου είναι το πιο φωτεινό και
το πιο αισιόδοξο διήγημα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Μέσα
από μια συνύπαρξη αντιθέσεων –φως και σκοτάδι, πραγ-
ματικό και φανταστικό, το χθες και το αύριο– ο συγγραφέας
μάς ξεναγεί στην τυλιγμένη στην ομίχλη Πετρούπολη της
εποχής του, για να μας μεταφέρει στη συνέχεια σ’ ένα ηλι-
όλουστο, ειδυλλιακό ελληνικό νησί του μακρινού παρελ-
θόντος και συνάμα του απώτερου μέλλοντος. Στις σελίδες
αυτού του αφηγήματος συναντάμε έναν ακόμα ντοστογιεφ-
σκικό (αντι-)ήρωα, που μέσα απ’ τους προβληματισμούς,
τις σκέψεις και τις ιδέες του ενσαρκώνει τη φιλοσοφία του
μεγάλου Ρώσου κλασικού.

Η ΦΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ
Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

«Τοποθέτησα τους ήρω-
64 ές μου σε αστραφτερά

νεόπλουτα αλλά και σε
αποπνικτικά μικροαστι-
κά περιβάλλοντα, τους
έβαλα να διασχίζουν την
Αθήνα μέσα σε ταξί που
αγκομαχούν και την ύπαι-
θρο μέσα σε τζιπ 4x4 που
μαρσάρουν στη λάσπη, να
συνωμοτούν μετρώντας
πάκα με λεφτά και να πα- ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ
σχίζουν να αποδράσουν ακόμα και πεσμένοι στα γόνατα ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
σε τουαλέτες μπαρ... Η "Φωνή" δεν επικεντρώνεται στον Εκδόσεις ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
υπόκοσμο αλλά στον -ακαθόριστων διαστάσεων- ημίκο-
σμο που έδινε επί δεκαετίες τον τόνο στην κοινωνία μας. Πρόκειται για τη μυθιστορη-
Στην ανθρώπινη πανίδα η οποία αποτελούνταν από επι- ματική αυτοβιογραφία του Νί-
χειρηματίες της αρπαχτής, αριβίστες της γειτονιάς, κο- κου Καζαντζάκη, την οποίαν
ρίτσια του γλεντιού που αντιμετώπιζαν το φύλο τους ως ο θάνατος δεν του επέτρεψε
δώρο και συνάμα ως όχημα και αγόρια που έπρεπε να να ολοκληρώσει. Γεγονότα
και θρύλοι, βιώματα και ελπί-
επανεφευρίσκουν τον ανδρισμό τους μέσα σε συνεχώς δες,αναδύονται από τις σελίδες
μεταβαλλόμενες συνθήκες...» αυτής της πνευματικής αναφο-
H "Φωνή" αποτυπώνει στον καιρό τους όλες εκείνες τις ράς που ο Νίκος Καζαντζάκης
μικρές και τις μεγάλες απάτες που οδήγησαν στη σημε- ένιωσε την ανάγκη να απευθύ-
ρινή κατάρρευση. Πρόκειται για ένα χρονικό της μεταπο- νει στον μεγάλο Κρητικό «παπ-
λιτευτικής "μπελ επόκ", η οποία είχε πείσει τον εαυτό της πού» του: τον Δομήνικο Θεοτο-
πως θα κρατούσε αέναα. κόπουλο, τον Ελ Γκρέκο.