Page 57 - mag_29
P. 57

του Γιάννη
                                                                                          Παπαϊωάννου - Τσαρούχη









               «Έκανα λάθος Μάνο μου...»                             έχει γράψει 2 τραγούδια σε στίχους του

               «Τι κάνουμε τώρα Γιάννη;»                             Νίκου Γκάτσου. Το  "ςιγά-σιγά" και το
                                                                     "πήρες τον μεγάλο δρόμο".
               «Να φωνάξουμε ξανά τον Μάνο Αβαρά-                    «Ωραία φέρτα να τα ακούσουμε μαζί».
               κη να μας παίξει πάλι την φυσαρμόνι-
               κα του.» Να όμως που ο Αβαράκης έχει                  Πάει ο Δήμος την άλλη μέρα, τα ακούει
               φύγει για σπουδές πάνω σε μουσική Belle               ο Λαμπρόπουλος, του αρέσουν πολύ και
               Εpoque στο Παρίσι. Θυμήθηκε τότε ο Χα-                του λέει, θα σου κλείσω studio για να πας
               τζιδάκις τον Μούτση και τον παίρνουμε                 να  τα  ηχογραφήσεις  και  εάν  θέλεις  να
               τηλέφωνο. Ο Δήμος ήρθε χωρίς δεύτε-                   τα πει ο Σταμάτης Κόκοτας.
               ρη κουβέντα, έπαιξε πολύ καλά, αλλά δεν               «Σοβαρά μιλάτε τώρα;»
               ταίριαζε με τον ήχο του Αβαράκη γιατί η               «Βεβαίως, και έλα αύριο να υπογράψου-
               χροιά του οργάνου βγαίνει από το φύ-                  με τα συμβόλαια»
               σημα. Τότε θυμήθηκα πως σε κάθε ηχο-
               γράφηση έδινα μια ταινία στο Μάνο για                 Πράγματι πάει ο Δήμος στην εταιρεία για
               ακούσει στο σπίτι του και του λέω. Φέρε               τις υπογραφές κρατώντας έναν φάκελλο
               μου αύριο την ταινία και εγώ θα κάνω                  που έχει μέσα κάτι. Μόλις υπογράφουν,
               μοντάζ με το μέρος του Αβαράκη. Ζήτησε                ανοίγει τον φάκελο και βγάζει το πτυχίο
               συγνώμη από τον Δήμο που τον φώναξε                   βιολιού που έχει πάρει από το Ωδείο Αθη-
               και δεν κάναμε δουλειά, γέλασε εκείνος,               νών, το δείχνει στον Λαμπρόπουλο και                       57
               κάθισε λίγο, είπαν τα δικά τους και μας               μετά το σκίζει μπροστά του.
               καληνύχτισε.                                          «Θέλω  να  πιστεύω  ότι είναι αντίγρα-
                                                                     φο...»
               Υ.Γ. 2 Το 1966 πάει ο Δήμος στον Λα-
               μπρόπουλο  (Διευθυντή  της δισκογραφι-                «Όχι,το πρωτότυπο είναι, αλλά δεν μου
               κής εταιρείας Columbia) λέγοντάς του ότι              χρειάζεται πια...!»
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62