Page 54 - mag_29

ΚΟΚΚΙΝΟ γΡΑΦΟΥΜΕ

ον Αύγουστο που μας πέρασε πριν 76
χρόνια γεννήθηκε στον Πειραιά ένας
Ταπό τους σημαντικότερους συνθέτες

μας και αυτός δεν είναι άλλος από τον Δήμο
Μούτση. Ήταν μικρός όταν έχασε τον πατέρα
του, μεγάλωσε μαζί με την μανούλα του.Του

άρεσε η μουσική και ειδικά η κλασική, γιαυτό
γράφτηκε στο Ωδείο Αθηνών σπουδάζοντας
παράλληλα βιολί όπου πήρε τελειώνοντας και
το πρώτο βραβείο.Τώρα βέβαια με το διαδί-
κτυο είναι εύκολο να μάθει όποιος θέλει για

κάποιον καλλιτέχνη (αρκεί οι πληροφορίες
να είναι σωστές γιατί δυστυχώς υπάρχουν
54 και ...παρατράγουδα). Εγώ θα σας μιλήσω για

τον Δήμο Μούτση όπως τον έζησα μέσα στο
studio.
Καλή ανάγνωση και

Καλή ακρόαση.
Γιάννης Παπαϊωάννου -Τσαρούχης.

Κύριοι σας παρακαλώ, δεν βλέπετε το κόκκινο φως που είναι αναμμένο,κάντε ησυχία
γράφουμε... Το έχω ακούσει αμέτρητες φορές από τον Δήμο 44 χρόνια (πως πέρασαν τ'
άτιμα...)! Η πρώτη μας συνάντηση ήταν στον "Άγιο φεβρουάριο" το 1971. Τότε κατά-
λαβα κι από κοντά ότι οι σπουδές του στην κλασική μουσική τον βοήθησαν στις μελωδίες
του να έχει πολύχρωμη και συμφωνική ενορχήστρωση. Το είχε αποδείξει βέβαια πιο
μπροστά, το 1966 στα τραγούδια "ςιγά-σιγά" και "πήρες τον μεγάλο δρόμο" (Στί-
χοι Νίκος Γκάτσος), το 1967 "ςτου προφήτη ηλία" (Στίχοι Γιώργος Παπαστεφάνου)
με τον Σταμάτη Κόκοτα, στο "αύριο πάλι" (Στίχοι Νίκος Γκάτσος) με τον Γρηγόρη Μπι-
θικώτση όπου ακούμε πάντρεμα κλασικών και λαϊκών οργάνων. Μου έλεγε, σε στιγμές
ανάπαυλας, στο studio πόσο τον είχε επηρεάσει ο Μάρκος Βαμβακάρης. Γιαννάκη όπως
ξέρεις μου αρέσει πολύ η κλασική μουσική, αλλά ο Μάρκος είναι άλλο πράμα, ή τον