Page 65 - mag_34

της Χριστίνας Πομόνη

http://if-only-tonight.blogspot.gr/

Δεν κάνει δικαστήρια η Αγάπη, μήτε ζητάει

ρέστα. Μόνο ξέρει να υποχωρεί, να σταμα-

τά, να αγγίζει, να συγχωρεί, να προχωρά,

να ανυψώνει, να χαμογελά, να βελτιώνει, να

μοιράζεται δίχως να διχάζεται.

65

αγάπη. Λέξη βαριά, Δεν κάνει δικαστήρια σες καν να φαντα-

ενίοτε υπερτιμημένη, η αγάπη, μήτε ζητάει στείς. προχωράς σ’έ-
άλλοτε παρεξηγημένη ρέστα. μόνο ξέρει να ναν δρόμο άγνωστο,
μα πάντα αποκλίνου- υποχωρεί, να σταματά, μα φαρδύ, έναν δρόμο

σα της πραγματικότη- να αγγίζει, να συγχω- που απλώνεται μπρο-
τας όταν οι άνθρωποι ρεί, να προχωρά, να στά σου σαν υφαντό

φοβούνται την αλήθεια ανυψώνει, να χαμογε- από κλωστή μεταξωτή
τους. Δεν είναι μονο- λά, να βελτιώνει, να και πετάς από τις πλά-
διάστατη η αγάπη μα μοιράζεται δίχως να δι- τες σου το βάρος του

πολλά, μικρά κομματά- χάζεται. χρόνου, του λάθους,
κια ψυχής που απελευ- του περίπου και του
θερώνουν θετική ενέρ- η αγάπη δεν ξέρει από δήθεν κι έτσι, αθώος

γεια και προστατεύουν εγωισμό. παράξενη αί- σα παιδί που ψάχνει
και συμπονούν και σθηση τόση ελευθερία το γλυκό στο ντουλάπι
δείχνουν ενσυναίσθη- μαζεμένη. ισιώνεις το της γιαγιάς, σκαρφα-

ση και μπαίνουν στα κορμί σου και απλώ- λώνεις και τεντώνεσαι
ξένα παπούτσια χω- νεις τα χέρια σου, πλο- και απλώνεις τα χέρια

ρίς αντάλλαγμα επει- κάμια ατελείωτα που σου και ξεφυσάς και
δή ο στόχος δεν είναι τώρα πια φτάνουν εκεί προσπαθείς και πα-
το δίκαιο μα η ηρεμία. όπου πριν δεν μπορού- λεύεις και δίνεις όσες