Page 26 - mag_35
P. 26
ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ÑÅÔ ÉÂÇËÁÏ¾Ô ÆÍÉÆÈÑÐÅ
τί βολοδέρνει απ’ τη µια κάνει και η Βάσω; ∆ου- καλά! Άντε τώρα, καλό
τσέπη του σακακιού σου λεύει κι αυτή σαν το σκυ- σου απόγευµα. Τα ξανα-
στην άλλη; Τα ’φαγες τα λί και δεν µας φτάνουν. λέµε. Γεια σου”.
λεφτά µε τα φιλαράκια Τα ξέρεις. Γκρινιάζει για “Τα ξαναλέτε. Φυσικά.
σου στο στοίχηµα. Έτσι έναν λογαριασµό που δεν Κάθε απόγευµα στις έξι”.
δεν είναι; παραδέξου το!” πλήρωσα”. “Σταµάτα, Βάσω. Σταµά-
“Φτάνει πια! Όλο τα ίδια “Γκρινιάζω, γκρινιάζω. τα πια. Γιωργάκη!”
µου λες. Και µη φωνάζεις. Ακούς εκεί! Γιωργάκη, “Τι, µπαµπά;”
Χτυπάει το τηλέφωνο, δεν γύρνα στο δωµάτιο σου “’Ελα λίγο που σε θέλω.
ακούς; Ναι; Παρακαλώ;” γρήγορα”. Έλα εδώ κοντά µου”.
“Να µη φωνάζω, ε; Η µα- “Μα… να µιλήσει στη για- “Τι;”
νούλα σου είναι και πάλι; γιά”. “Κοίτα, το Σάββατο θα
Να µη στενοχωρηθεί η “Γιωργάκη, είπα! Πήγαι- βγούµε έξω µαζί. Εντά-
µανούλα. Τη γυναίκα σου, νε µέσα! Τελείωσε µε τα ξει;”
όµως, δεν τη σκέφτεσαι. διαβάσµατά σου. Τώρα!” “Όλο έτσι µου λες, µπα-
Εγώ, πες της, τους έχω “Έχει πολύ διάβασµα ο µπά, αλλά τελικά εσύ κοι-
πληρώσει όλους τους λο- Γιώργος, ρε µάνα. Να µάσαι στον καναπέ και
26 γαριασµούς που µου ανα- µην το διακόπτει και συ- βγαίνουµε µε τη µαµά.
λογούν”. νηθίζει έτσι. Θα σε πά- Και η µαµά δεν µ’ αφήνει
“Ναι, µαµά. Ναι. Τι; Όχι, ρουµε το Σάββατο να του να παίξω µπάλα, ούτε να
όχι, δεν µαλώνουµε. µιλήσεις. Εντάξει; Τι; Ωχ, κάνω ποδήλατο”.
Πάλι; Όχι, ρε µάνα. Τι να σταµάτα κι εσύ! Καλά, “Η µαµά φοβάται µην πά-
θεις τίποτα. Εντάξει,
είµαστε και οι δυο
κουρασµένοι. Αλλά σ’
το υπόσχοµαι: Αυτό
το Σάββατο θα βγού-
µε µαζί και θα παίξου-
µε µπάλα. Εντάξει;
Εντάξει, µαµά; Και
τώρα πήγαινε εσύ
µέσα κι εγώ θα σου
φτιάξω το τοστ σου.
Όπως πάντα, ενισχυ-
µένο. Εντάξει;”
“Εντάξει, εντάξει.
Όπως πάντα”.
