Page 22 - mag_35

ΦΥΣΗΞΕ Ο ΒΑΡ∆ΑΡΗΣ...

Εµείς και η ...κωλοτούµπα

Η κωλοτούµπα στην πολιτική διαπιστώνω εκ νέου ότι υπάρχει τόσο, όσο και στην
καθηµερινότητά µας. Οι εκπρόσωποι στο σύστηµα αντιπροσωπευόµενης δηµο-
κρατίας, αυτό τουλάχιστον που ισχύει στη χώρα µας, είναι άνθρωποι και ως τέτοιοι,

όπως όλοι µας ολότελα βυθισµένοι και βουτηγµένοι στα πάθη και τις αδυναµίες

τους. Το πρώτο βασικό δίπολο στο οποίο όλοι µας εκτιθέµαστε από νήπια, είναι
αυτό της αλήθειας και του ψεύδους. Στο 99% των περιπτώσεων ανατροφής ο βα-
σικός λεκτικός κανόνας των γονιών προς τα παιδιά τους είναι «πρέπει να λέµε την

αλήθεια». Στη συνέχεια, όποτε τα παιδιά είναι συνεπή σε αυτόν τον κανόνα «επι-

βραβεύονται» µε κήρυγµα, νουθεσία ενίοτε και τιµωρία. Για να γίνω σαφέστερη θα
παραθέσω κάποια παραδείγµατα. Η τρίχρονη Τατιάνα λέει ευθαρσώς στη φίλη
της µαµάς της που έχει έρθει για καφέ «γιατί είσαι τόσο χοντρή;» και αµέσως

η µαµά που έχει αλλάξει 3 χρώµατα από ντροπή για την αγένεια της κόρης της

σπεύδει να την επιπλήξει τονίζοντάς της ότι «δεν λέµε τέτοια πράγµατα, είναι
αγένεια κλπ». Η µαµά του πεντάχρονου Άρη που παίζει µε τον δίχρονο αδερφό του
22 Αλέξανδρο, ακούει ένα δυνατό θόρυβο στο σαλόνι, µπαίνει µέσα βλέπει κοµµατια-

σµένο το αγαπηµένο της πορσελάνινο βάζο. Ρωτάει, ποιος το έκανε αυτό; Ο Άρης

πιστός στον κανόνα της αλήθειας αναλαµβάνει την ευθύνη λέγοντας «εγώ».
Κερδίζει από υστερικό «∆εν σου έχω πει να προσέχεις;» «Μπορεί να σφαζόσα-
σταν, τόσο χαζός – άχρηστος είσαι;», «Γρήγορα στο δωµάτιό σου. ∆εν έχει επι-

δόρπιο σήµερα το βράδυ για σένα» µέχρι πέντε ξυλιές. Ο δεκάχρονος Αντώνης

έρχεται στο σπίτι µε υποσηµείωση στο τετράδιο «αδιάβαστος». Απέναντι στον
εξοργισµένο γίγαντα µπαµπά του, το καθήκον της αλήθειας (να του πει ότι βα-
ρέθηκε) πάει περίπατο. Αν πει αυτή την αλήθεια το επακόλουθο θα είναι φυσικά

«είσαι τεµπέλης, σα δεν ντρέπεσαι, δε θα γίνεις τίποτα στη ζωή σου» ∆ικαιολογείται

πριν την επερχόµενη κατσάδα, ότι πονούσε πολύ η κοιλιά του και δεν µπόρεσε να
διαβάσει. Ο ίδιος µπαµπάς προσπαθώντας να διερευνήσει αν ο Αντώνης όντως
είχε πονόκοιλο και του λέει την αλήθεια, ύστερα από ένα µακρύ λογύδριο για το ότι

δεν πρέπει κανείς να λέει ψέµατα, βλέπει στην οθόνη του τηλεφώνου τον αριθµό

του κουµπάρου του. Επειδή είναι ταραγµένος από τον αδιάβαστο γιο του και δεν
έχει όρεξη για κουβέντα, παροτρύνει τη σύζυγο µπροστά στον Αντώνη, «Σήκωσέ το
και πες ότι δεν είµαι εδώ». Ο Αντώνης, ο Άρης, η Τατιάνα, εγώ, όπως και όλοι µας,

νοµίζω πως πήραµε το µάθηµα. Για να τη βγάλεις καθαρή πρέπει να λες ψέµατα,

γιατί µόνο αυτά αντέχουν οι άνθρωποι. Τους έχουµε βρει και πολύ ωραία απενο-
χοποιητικά ονόµατα. Τα «κατά συνθήκη ψεύδη», τα ψέµατα ευγένειας και καλής