Page 23 - mag_35

ÑÅÔ Christine

christina.micheli
Εµείς και η ...κωλοτούµπα

αγωγής. Λέω ψέµατα για να µην πληγώσω τον άλλο (όχι γιατί φοβάµαι τις συνέπει-
ες για τον εαυτό µου). Με το ψέµα µου δεν βλάπτω κανέναν (όχι επειδή προσπαθώ
να ωφεληθώ, να βγω από ένα δίληµµα ή µια πιεστική κατάσταση). Όταν ανοίγεις

µια κουβέντα και ο συνοµιλητής σου βλέπει στα µάτια σου ότι αποδοκιµάζεις αυτά

που λέει. Όταν κάτι από τα λεγόµενά του έρχεται σε λογική αντίφαση µε κάτι που
ανέφερε προηγουµένως και εσύ το επισηµάνεις. Όταν σου πετάξει ένα υπονοού-
µενο, το οποίο δεν τολµάει να σου πει κατάµουτρα και τον ρωτήσεις ευθαρσώς αν

εννοούσε αυτό που κατάλαβες. Ακόµη και όταν διαισθανθεί ότι µε τα λεγόµενά

του παύει να σου είναι ευχάριστος και αγαπητός… τότε ανασκευάζει (λέει δηλαδή
ψέµατα) και τούµπαλιν (εσύ είσαι ο συνοµιλητής του άλλου). Έτσι έχουµε µάθει
όλοι στην κωλοτούµπα. Είναι αναµενόµενη, γνώριµη και καθησυχαστική πολλές

φορές τολµώ να πω. Αυτοί που διαλέγουµε να µας εκπροσωπούν είµαστε εµείς.

Αν δεν αντέχουµε τον καθρέφτη, ο µόνος δρόµος που πραγµατικά αποµένει εί-
ναι η δουλειά µε τον εαυτό µας… Christine 23