Page 67 - mag_36
P. 67

του Γιάννη
                                                                                      Παπαϊωάννου - Τσαρούχη









               πάρουμε λάδι και ελιές, πηγαίναμε...                     Ο ΗΛΙΟΣ

               Με πήρε ο ύπνος και ξύπνησα το πρωί
               με τις φωνές των πουλιών και τον ήλιο
               να μπαίνει μέσα στην καλύβα από τις

               χαραμάδες.
                                                                                                     Εκεί ψηλά στον Άη-Λιά

               Μεγάλωσα, παντρεύτηκα, έχω δυο

               όμορφες κόρες (Ευτυχώς μοιάζουν
               της Βαγγελίτσας μου) η Καίτη μου έχει
               τον Τζημάκο και η Νατάσα μου την

               Αγγελική και την Ζωή μου. Δυο φορές                   Ακούστε την Σοφία Κολλητήρη (Ίσως
               την βδομάδα έχω τα κορίτσια.Τους                      την μεγαλύτερη φωνή στα δημοτικά

               λέω ιστορίες, κάνουμε φανταστικά                      μας τραγούδια) να λέει τον "'Ηλιο.''
               ταξίδια με το αυτοκίνητο, πάμε στην                   με τον Βασιλόπουλο στο κλαρίνο να
               Τσαγκαράδα και μετά κάτω στο Χο-                      ενώνει τα Βαρδούσια με την Γκιώνα

               ρευτό στην παραλία. Μάλιστα έχουμε                    και τον Κόρο να σιγοντάρει.
               γνωρίσει (!) και τον καπετάν Αντρέα-                  Τον Νίκο Γούναρη με την γλυκιά λαϊκή                       67

               Ζέπο που με την βάρκα του μας πάει                    και δημοτική φωνή του να μας λέει το
               βόλτα, τον Τζημάκο να βλέπει τα δελ-                  ''Εκει ψηλά στον Αη-Λια.''
               φίνια και να λέει στις ξαδέλφες του,

               κορίτσια κοιτάξτε που μας γελάνε και                  Υ.Γ. Ο παππούς Βασίλης ποτέ δεν με
               είναι δίπλα μας. Θέλουν να πάμε στην                  μάλωσε, ποτέ δεν μου φώναξε. Θυ-
               Μουσουνίτσα. Εύχομαι αυτό το ταξί-                    μάμαι ένα απόγευμα με έστειλε στην

               δι κάποια στιγμή να γίνει πραγματικά.                 πλατεία να του πάρω χύμα τσιγάρα
               Τονωτική ένεση από τις μικρές και τον                 Έθνος από το περίπτερο που είχε ο
               Τζημάκο να μου γεμίζει τις μπαταρίες                  Μάνταλος. Δίψασα στην επιστροφή

               και να τις κάνει 48volt...!                           και στάθηκα να πιω νερό με αποτέλε-
               Τα παιδιά είναι ευλογία, είναι ευτυχία                σμα να βραχούν τα μισά.

               και τα εγγόνια βάλσαμο.                               - Μη στεναχωριέσαι Γιαννάκη μου, θα
               Γιαυτό σας λέω.                                       τα βάλω δίπλα στο τζάκι να στεγνώ-
                                                                     σουν, μου είπε!

               "να ζήσετε να γεράσετε".
                                                                          2
                                                                     Υ.Γ. Στην φωτογραφία είναι ο παπ-
               Καλή Λαμπρή να έχουμε.                                πούς καβάλα στην Μαρίκα κρατώντας
                                                                     στο δεξί χέρι ένα καρπούζι, στο αρι-
                                                                     στερό την παλάντζα-ζυγαριά και στο
                                                                     στόμα το μισοβρεγμένο τσιγάρο.
   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72