Page 16 - mag_015
P. 16
LAPSUS* ΚΛΑΨΟΥΣ
16
«Ουφ!» ξεφύσηξε η Βία. «Έσκασα στο τρέξιμο πάλι σήμερα. Τέτοιο μανίκι,
ούτε στο χειρότερο εχθρό μου!»
«Σ’ εμένα τα λες;» είπε λαχανιασμένη δίπλα της η κολλητή της, η Εξουσία.
«Κάθε μέρα, η ίδια ιστορία. Πού θα πάει αυτό;»
«Ψόφησα», κοντανάσανε η Δικηγορία λίγο παραπίσω. «Δεν αντέχω
άλλο».
«Ούτε εγώ», συμπλήρωσε η Ιατρική, που της είχε φύγει ο πάτος στους
κοιλιακούς. «Τόσα χρόνια στα θρανία, να μη σηκώνω κεφάλι, και βρέθηκα
στα καλά καθούμενα να κάνω τον Σταλόνε».
«Για κοιτάξτε! Έρχεται και η Πολιτική με το Καθήκον», είπε η Βία.
«Όχι, που θα γλίτωναν!» γέλασε χαιρέκακα η Εξουσία. «Πάντα μαζί το
στέλνουν αυτό το ζευγαράκι. Πού να ήξεραν ότι είναι τσακωμένοι από
χρόνια…»
«Α, δεν πάει άλλο», ξεφύσηξε η Δικηγορία. «Όπου βρεθώ κι όπου σταθώ,
θα το φωνάζω: σας παρακαλώ, καλοί μου άνθρωποι, μη μας εξασκείτε
άλλο!»
«Ναι!» συμφώνησε η Ιατρική. «Μη μας εξασκείτε, αλλά να μας ασκείτε! Κάθε
φορά που λέτε εξασκώ αντί γι’ ασκώ, εμείς βρισκόμαστε ως διά μαγείας να
χτυπιόμαστε στο γήπεδο! Έλεος!»
