Page 57 - mag_37
P. 57
του Γιάννη Γ. Λαμπράκη
www.onestory.gr/post/15417070427
www.yannisglamprakis.gr/
νω. Κι ώσπου να βάλει το νι τόνε τραβά. Ξεπορτίζει Το μπαστούνι στην πόρτα
σίγμα στο «Γιάννης» τόνε και τραβά κατά το σπίτι. ξαποσταίνει κι αυτό μέχρι
πιάνουν τα δάκρυα. Γράμ- Να βάλει μια στάξη* κρα- να ξημερώσει η μέρα…
ματα πολλά δεν έμαθε. σί, να φάει και μια μπου-
Μα τ’ αγαπούσε. Να’ τανε, κιά ψωμί με το τυρί και
λέει, να ξανακαθόταν εκεί μια μπανάνα. Να κάμει το
δα, στο τρίτο το θρανίο, σταυρό του, να καληνυ-
όπως τότε. Και να ξανα- χτίσει την κυρά του και να
τραβούσε την κοτσίδα τση θέσει*. Ο Γιάννης Λαμπράκης
κυράς του που εμαθαίνα- Πριν τα μάτια σφαλί- είναι κρητικός, με καταγωγή
νε μαζί τότες τα γράμμα- ξουν*, θωρεί* το φεγγά- από την Ιεράπετρα.
τα. Και του μυαλού και τση ρι που πετάγεται απ’ την Ζει και εργάζεται
καρδιάς… καμινάδα ίσα, ψηλά, στον στο Ηράκλειο σαν φυσικός.
Ασχολείται ερασιτεχνικά
Ψύχρα μπαίνει απ’ τα σπα- ουρανό. Ένα δάκρυ κρα- με το γράψιμο και
σμένα τζάμια κι οι σκιές τά με πείσμα γιατί θυμάται τη ζωγραφική.
μεγαλώνουν. Το μπαστού- τον σοφό και το βιβλίο...
57
ΚΡΗΤΙΚΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ • εγάτεχε = ήξερε • παρασύρα = σκούπα • θύμησες = αναμνήσεις
• μια στάξη = λίγο • να θέσει = να ξαπλώσει • σφαλίξουν = κλείσουν • θωρεί = βλέπει
