Page 58 - mag_37
P. 58
ΜIKΡΕσ ΙσΤΟΡΙΕσ
Έφαγα
58
τη μαμά
Τη μέρα που πέθανε η μαμά δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Μετά
που τη θάψαμε και γύρισα σπίτι, έπεσα μπρούμυτα στο
κρεβάτι που την είχαμε και άρχισα να κλαίω, μέχρι που
σηκώθηκα και μάσησα μια τρίχα της που είχε κολλήσει στα
χείλια μου από το μαξιλάρι. Είχε άσπρες τρίχες στα μαλλιά
η μαμά, δεν ήθελε να τα βάφει κι ας ήταν μόλις πενήντα
έξι. Μια άσπρη τρίχα της μαμάς στο στόμα μου ήταν ότι
ζωντανό της μού είχε μείνει.