Page 24 - mag_41
P. 24
ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ
Να΄μαστε πάλι εδώ!
Να ΄μαστε πάλι εδώ! των σχολείων και τους μυρωδιά.
Και τι λέγαμε… δρόμους. Είχε!... Δεν έχει πιά.
Α! ναι : «Ελπίζω, τον Ο Σεπτέμβρης, είχε πά- Μόνο το χρώμα έμει-
Σεπτέμβρη που θα ξα- ντα τη μυρωδιά της πού- νε. Το άρωμα ξεθύμανε.
ναβρεθούμε, να είμαστε δρας -από τα πρωτάκια Όπως και το άρωμα όλης
αλλιώς, να μπορούμε να του Νηπιαγωγείου και εκείνης της μνήμης.
κοιταζόμαστε ξανά στα του Δημοτικού- του τε- Μετάλλαξη. Από το «εί-
μάτια.» τράδιου, του διάφανου ναι» στο «φαίνεσθαι».
Καλά μου το ΄λεγε η αυτοκόλλητου που ντύ- Όλα είναι, τύποις, ίδια.
μάνα μου. «Εσύ παιδά- ναμε τα βιβλία, του ξυ- Τους λείπει, όμως, η
κι μου, είσαι επικίνδυνα σμένου μολυβιού και ψυχή, για να γίνουν σύ-
αφελής». της υπέροχης χρωματι- ντροφοι στη διαδικα-
Ωστόσο… στής γόμας, που έσβηνε σία της γνώσης, που δε
Τα μόνα μάτια που εγώ μόνο μολύβι. Τόσο υπέ-
24 μπορώ να κοιτάζω, εν ροχης, που σου ερχόταν
τέλει, είναι τα μάτια των να τη δαγκώσεις… να τη
παιδιών. φας!
Των παιδιών, που θα Είχε… πάντα την ίδια
πλημμυρίσουν με τις
φωνές τους και τη ζω-
ντάνια τους σε λίγες μέ-
ρες, και πάλι, τις αυλές
