Page 53 - mag_39

l
του Aλέξανδρου Αραμπατζή

Δεν πιστεύω λοιπόν όταν Ο αφέντης μου είναι κα- χειρότερα δεν αξίζω να
λείπω να πηγαίνεις κρυφά χύποπτος και πονηρός. είμαι δούλος, ή ακόμη χει- 53

στην βιβλιοθήκη και να Υποψιάστηκε πως κάπου ρότερα, πρέπει εγώ να εί-
διαβάζεις; κάπου ανοίγω κανένα βι- μαι αφέντης στη θέση του

βλίο να ρίξω μια ματιά, αφέντη μου. Καμιά φορά,
Όχι κύριε, δεν διαβάζω, από περιέργεια. Αλλά το βράδυ, όταν κοιμηθώ,
απλά πολλές φορές ξε- όταν διαβάζω βιβλία, ονειρεύομαι ότι είμαι εγώ

σκονίζω τα ράφια και τα μετά αρχίζω και σκέφτο- ο αφέντης κι ο αφέντης
βιβλία σας από την σκόνη. μαι, και η χειρότερη σκέψη είναι ο δούλος μου. Αλλά
που μου βάζει ο διάβολος και πάλι ξυπνάω τρομαγ-

Ούτε μια αράδα δεν διά- στο μυαλό είναι να παρα- μένος, σα να είδα τον χει-
βασες, τ' ορκίζεσαι; κούσω τον αφέντη μου, ρότερο εφιάλτη.
ή, Θεός φυλάξει, ακόμη Μα γιατί τα όνειρά μου

Ούτε μια αράδα, αφέντη, χειρότερα, να πάψω πια δεν μπορούν να υπακού-
τ' ορκίζομαι. να είμαι δούλος, ή ακόμη σουν στον αφέντη μου;

l Ο Αλέξανδρος Αραμπατζής γεννήθηκε στη Δράμα το 1961. Σπούδασε νομικά

στην Αθήνα. Ζει και εργάζεται ως δικηγόρος στη Δράμα. Λογοτεχνικά και κριτικά
κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά ("Διαβάζω", "Μανδραγό-

ρας", "Λέξη", "Παρέμβαση", κτλ) ενώ συγκαταλέγεται στους τακτικούς εισηγη-

τές του Συμποσίου Ποίησης στην Πάτρα. Είναι πατέρας δύο παιδιών.