Page 46 - mag_39
P. 46

σΤΙγΜΕσ                                               O Kαβάφης
                                                                                                   του

                                                                                     Γιώργου Χριστοδούλου






               ποιο κοντινό ουζάδικο. Ένα πρωινό πήρε                τερα παραδίδεται παρά σε οποιαδήποτε
               ένα κομμάτι κιμωλία και έγραψε στο λε-                άλλη μορφή σεξουαλικής απόλαυσης. Βε-
               ρωμένο τζάμι.                                         βαίως συχνάζε σε χαμαιτυπεία και απο-
               «Δεν πρόκειται να έλθεις εδώ ξανά,δεν                 λάμβανε ομοφυλικές ηδονές. Βεβαίως

               πρόκειται να το ξανακάνεις».                          κάποιες φορές μετάνιωνε. Ταυτόχρονα
               Κι όμως την έπομενη νύχτα η κάποιο άλλο               όμως φαίνεται ότι αυνανιζόταν συστημα-
               βράδυ περπατούσε και πάλι, ντυμένος με                τικά και ποιος ξέρει αν αυτή η συνήθειά
               παλιά  ρούχα τυλιγμένος με ένα κασκόλ,                του δεν οφειλόταν στο γεγονός ότι πιε-
               στην ίδια άθλια γειτονιά.                             ζε τον εαυτό του να μην βγαίνει από το
               Επίσης  κάπου αλλού αναφέρει.                         σπίτι. Αυτή η τελευταία ακολασία του τον
               «Και  όμως  βλέπω καθαρά το κακό  και                 έκανε να ντρέπεται.
               την αναστάτωση που προξενούν στον οργα-               «Η φωνή του είναι γεμάτη ακκισμούς και
               νισμό μου οι πράξεις μου.Πρέπει, αλύγιστα             χρώμα - και χαίρουμαι με τέτοια φωνή
               να επιβάλλω στον εαυτό μου ένα τέρμα.                 να διατυπώνεται η πονηρή, όλο κοκετα-
               Τον περασμένο Ιανουάριο μπόρεσα να κρα-               ρία, βαμμένη,στολισμένη γραία αμαρ-
               τηθώ».                                                τωλή ψυχή του. Έτσι που για πρώτη
               6 Μαρτίου 1897                                        φορά τον βλέπω απόψε και τον ακούω,
               Η υγεία μου αποκαταστάθηκε αμέσως.                    να νιώθω πόσο σοφά μια τέτοια πολύ-
   46          Δεν είχα  πλέον σπασμούς.                             πλοκη, βαρυφορτωμένη ψυχή της άγιας

               5 Αυγούστου                                           παρακμής κατόρθωσε να βρει  τη φόρμα

               Φαίνομαι ωχρός και άσχημος ενώ τις  τρεις             της - την τέλεια που της ταιριάζει - στην
               πρώτες  ημέρες με συνέχαιραν για την καλή             τέχνη και να σωθεί. Σώμα και ψυχή στα
               μου όψη.                                              τραγούδια του είναι ένα. Σπάνια στην
               28 Οκτωβρίου 1900                                     ιστορία της φιλολογίας μας μια τέτοια

               Άραγε θα με γιατρέψει αυτό την τρέλα μου;             ενότητα υπήρξε τόσο οργανικά τέλεια»
               7 Ιανουαρίου 1901                                     γράφει ο Ν. Καζαντζάκης.
               Ξυπνώντας το πρωί. Φρίκη! Φρίκη!                      Το ποίημα του Κρυμμένα που έγραψε το
               19 Νοεμβρίου 2 π.μ.                                   1908 αλλά ποτέ δεν εξέδωσε, αποθαρ-
               Σηκώθηκα από το κρεβάτι τρέμοντας από                 ρύνει ιδιαίτερα το βιογράφο.
               το κρύο. Βοήθεια! Βοήθεια!...Τι αγωνία, τι
               να κάνω.Υφίσταμαι μαρτύριο. Σηκώθηκα                  «Από όσα έκαμα κι’από όσα είπα
               και γράφω τώρα.Τι να κάμω και τι θα γί-               να μην ζητήσουνε να βρουν ποιος ήμουν.
               νει; Τι να κάμω; Βοήθεια. Είμαι χαμένος.              Η πιο απαρατήρητες μου πράξεις

               Είναι κλεισμένος στο δωμάτιο του και                  και τα γραψίματά μου τα πιο σκεπασμένα
               παλεύει με τους πειρασμούς του. Μπορεί
               μερικές φορές ο πειρασμός να βρίσκεται                από εκεί μονάχα θα με νοιώσουν.
               επιτόπου. Στον αλκοολισμό ή στον αυνα-                Αλλά ίσως δεν αξίζει να καταβληθεί
               νισμό. Νιώθει πως έχει  καταστρέψει την               τόση φροντίς και τόσος κόπος να με μάθουν.
               υγεία του .Αυτό τον στρέφει στον αυνα-                Κατόπι - στην τελειωτέρα κοινωνία -
               νισμό που πολύ περισσότερο του γίνεται                κανένας άλλος καμωμένος σαν εμένα

               συνήθεια και στον οποίο  πολύ ευκολό-                 βέβαια θα φανεί κι ελεύθερα θα κάμει.»
   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51