Page 41 - mag_39

του Γιώργου Χριστοδούλου

Μήνας Δεκέμβριος. Βράδυ. Θέατρο Διάνα. Μικρές Αλεπούδες.

Ελλη Λαμπέτη! Κατερίνα Ανδρεάδη! Άλλη μια παράσταση στο

τέλος της. Φεύγουμε από το Θέατρο και φθάνουμε στο σπίτι της

Ελλης. Διδότου. Το κόκκινο κρασί γεμάτο στα ποτήρια. Μια

ζεστασιά απλώνεται παντού. Το γέλιο της γάργαρο κελάιδισμα

αηδονιού. Ρίχνει την ιδέα να διαβάσουμε Καβάφη. Αγαπημένος

της ποιητής. Κι αγαπημένα ποιήματα: "ΜΥΡΗΣ" "ΜΑΚΡΥΑ"

"ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ" "CHE FECE… IL GRAN RIFIUTO"

Είχα την τύχη να έχω μαζί μου ένα μικρό μαγνητόφωνο. Κατέ-

γραψα τη φωνή της, που δυστυχώς σε μερικά χρόνια το θεσπέσιο

αυτό άκουσμα θα έμενε μόνο στο άψυχο μαγνητόφωνο.

Ακολούθησαν κι' αλλα ποιήματα. Αυτό το βράδυ για μένα ήταν

ένας φάρος υποκριτικής. Η καθαρότητα του λόγου, η ευαισθησία

και το ακουσμα της κάθε λέξης στον σωστό της τονισμό, ήταν μια

πηγή ευδαιμονίας στις ψυχές μας. 41

Όμως από εκείνο το βράδυ άνοιξε ένα μονοπάτι φωτεινό για τον

Καβάφη που με την φωνή της Έλλης, μας άνοιξε δρόμους υποκρι-

τικής που εγώ τουλάχιστον όλα αυτά τα χρόνια προσπαθώ, λέω

προσπαθώ, να ακολουθήσω. Φύγαμε με τον ήχο της φωνής της

να κελαιδίζει στ’ αυτιά μας. Την άλλη μέρα στο καμαρίνι βρήκα

ένα δώρο από εκείνη.

Έναν τόμο με τα ποιήματα του Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗ από τις εκδόσεις

ΙΚΑΡΟΣ με σχέδια του Ν. ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΙΚΑ. Με μιά

πολύ γλυκιά αφιέρωση.

Τα χρόνια πέρασαν και τώρα καλούμαι τα όσα έμαθα, τα όσα

μου έμαθαν να τα ζωντανέψω και να προσπαθήσω να φωτίσω

την ιδιόμορφη ζωή του. Μπορεί έτσι να τον συναντήσω…

Κάτι να βρώ… Ας είναι… Ας προσπαθήσω… Ας δοκιμάσω….

Ας τολμήσω…

Έλλη, Σ' ευχαριστώ!