Page 53 - mag_45
P. 53
της Χριστίνας Πομόνη
http://if-only-tonight.blogspot.gr/
Φωτάκια, λαμπιόνια, παιδικά χαμόγελα, βάς τα μάτια από όσα σου χαλούν την
δώρα τυλιγμένα σε χρωματιστά χαρτιά, εικόνα, οι άνθρωποι είναι εκεί, η λύπη
Mάθε ένα πελώριο έλατο κατάφωτο και στολι- περίπτωση, ούτε διαφημίζεται, φωτάκια,
είναι εκεί, η ευαισθησία δεν είναι κατά
κόκκινοι φιόγκοι, Άι Βασίληδες, ελάφια,
λαμπιόνια και παιδικά χαμόγελα, μεθαύ-
σμένο στη μέση της Αθήνας, το Σύνταγμα
ριο ίσως και χιόνια και «Χρόνια Πολλά,
με τα στολίδια και τους άστεγους με τις
Καλή Χρονιά και του Χρόνου καλύτερα»,
κουβέρτες και τη λύπη τους, να χαλούν την
να αγαπάς εικόνα, όπως τα αδέσποτα στην Ολυμπιά- έτσι δε λες κάθε χρόνο; Μα τι έκανες
τούτη τη χρονιά για να είναι καλύτερα
δα, χαλούν το πάρτι, αυτοί οι ίδιοι άνθρω-
ποι που μπορεί χθες να ήταν σαν εσένα ή
από πέρσι; Και τι σκοπεύεις να κάνεις,
όσες μέρες απομένουν για να αλλάξει η
εμένα, άνθρωποι αξιοπρεπείς με δουλειά
και ρούχα, σαν εσένα και εμένα που δεν
έχουμε δουλειά, όμως ακόμα φοράμε τα χρονιά, για να τραβήξεις το βλέμμα σου
από τα φωτάκια και τα λαμπιόνια και να
ρούχα μας και κοιμόμαστε σε ένα ζεστό δεις την αλήθεια που τόσο επιμελώς
κρεβάτι κι ας μην πληρώνεις κοινόχρηστα αποφεύγεις;
κι ας μην έχω λεφτά για βενζίνη, έχουμε Φωτάκια, λαμπιόνια, παιδικά χαμόγελα,
ακόμα σπίτια, έναν χώρο να ζήσουμε αν- δώρα τυλιγμένα σε χρωματιστά χαρτιά, 53
θρώπινα όχι ανθρωπόμορφα, να στολί- κόκκινοι φιόγκοι, Άι Βασίληδες, ελάφια,
σουμε και να πούμε ένα Χρόνια Πολλά, να ένα πελώριο έλατο κατάφωτο και στολι-
καλέσουμε δυο φίλους, έναν, όσους μας σμένο στη μέση της Αθήνας, το Σύνταγμα
απέμειναν και δεν έφυγαν στο εξωτερικό ή με τα στολίδια και τους άστεγους με τις
δεν έπεσαν από το μπαλκόνι τους ή δεν αρ- κουβέρτες και τη λύπη τους να χαλούν
ρώστησαν μην αντέχοντας την πίεση, θα με την εικόνα.
πεις σκληρή, σκοτεινή, το ξέρω, σου χαλώ Μάθε να αγαπάς!
το κέφι μέρες που είναι, όμως η αλήθεια
δεν αλλάζει επειδή είναι Χριστούγεννα, θα Μάθε-να-αγαπάς.
με πω ρεαλίστρια, δες γύρω σου, μην τρα- Καλή Χρονιά!
