Page 49 - mag_46
P. 49

και η Νεραϊδοπριγκίπισσα                                                       της Τζίνας Μιτάκη

                  «Η ΚαρδιάΔενΞεχνά»










               «Τώρα πρέπει να αναλάβουνε δράση να δούμε πως το κάνει και να τον στα-
               ματήσουμε.»

               «Είναι πολύ δύσκολο αυτό, αν μας φάει;» είπε ο λαγός και τα αυτιά του
               άρχισαν να τρέμουν πάλι από φόβο.
               «Πρέπει να καταστρώσουμε σχέδιο.» είπε η Κιτρινιώ.

               «Τρέχα γρήγορα, σαν λαγός που είσαι, να φωνάξεις όλα τα ζώα να κάνουμε
               συμβούλιο, μόνο ενωμένοι θα τα καταφέρουμε.»

               Σε λίγο όλα τα ζώα και πουλιά ήταν μαζεμένα γύρω από τη Κιτρινιώ που
               τους εξηγούσε την κατάσταση. Αποφάσισαν να παρακολουθήσουν τον Εγω-
               ΤρώωΕσύΞεχνάς. Τη μέρα θα τον παρακολουθούσε ο χρυσαετός που πετάει

               ψηλά και το μάτι του κόβει και το βράδυ η κυρά-Σοφίτσα η κουκουβάγια
               που ακόμα και καρφίτσα βλέπει στο σκοτάδι.
               Τη μέρα ο δράκος ΕγώΤρώωΕσύΞεχνάς κοιμόταν με την κοιλιά φουσκωμέ-

               νη από το πολύ φαί μπροστά στη σπηλιά και μόλις νύχτωνε μεταμορφωνόταν
               σε σύννεφο και τρύπωνε από τις πόρτες, τα παράθυρα, και τις χαραμάδες
               στα σπίτια και μασούλαγε ότι έβρισκε στο μυαλό των γιαγιάδων και των

               παππούδων.                                                                                                       49
               Τα ζώα έκαναν πάλι συμβούλιο και αποφάσισαν να στείλουν μια αντιπροσω-

               πία από τα πιο δυνατά και ατρόμητα ζώα του δάσους τους, να παρακαλέσουν
               το δράκο να σταματήσει να τρυπώνει στα μυαλά των παππούδων και των
               γιαγιάδων και να τρώει ότι βρίσκει εκεί.

               Ξεκίνησαν λοιπόν ο λύκος, το αγριογούρουνο, ο ταύρος, το τσακάλι, ο χρυ-
               σαετός και το γεράκι, φορτωμένα με ένα σωρό καρπούς και λιχουδιές και

               πήγαν στο δράκο ΕγωΤρώωΕσύΞεχνάς. Ο δράκος όσο του μίλαγε η αντι-
               προσωπία των ζώων μασούλαγε τους καρπούς και τις λιχουδιές που του
               πήγαν, μόλις τελείωσαν τα φρούτα και οι λιχουδιές έκανε ένα δυνατό φφφφ

               και έδιωξε μακριά την αντιπροσωπία των ζώων γελώντας δυνατά.
               Η Κιτρινιώ η σουσουράδα θύμωσε.
               «Δεν θα του περάσει του παλιοδράκου! είπε και κούνησε με πείσμα την κί-

               τρινη ουρά της.
               Κίνησε μια και δυο και πήγε στη γιατρό και το φαρμακοποιό. «Το και το»
               τους είπε και ζήτησε να φτιάξει ο φαρμακοποιός στο γυάλινο γουδάκι του

               ένα μαντζούνι δυνατό, φάρμακο υπνωτικό να το ρίξουν στο νερό να κοιμί-
               σουν το δράκο για πολύ καιρό. Έτσι και έγινε, μα τον δράκο δεν τον έπιανε

               κανένα φάρμακο.
               Τη μικρή πολιτεία τη σκέπαζε η θλίψη, ο φόβος και ο τρόμος εξ αιτίας του
               δράκου ΕγώΤρώωΕσύΞεχνάς. Πολλοί από τους συγγενείς των παππούδων
   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54