Page 43 - mag_46
P. 43
του Κωστή A. Μακρή
ντρέψει κάποιος το απόλυτα φρικαλέο με το μερικών ομοίων τους ―με το χρήμα, την
ελπιδοφόρο της καλλιτεχνικής έμπνευσης απληστία, την αναλγησία και την εξουσία
των βιβλίων για παιδιά και την υβριστική να τους ενώνει― μπορούν να ασκήσουν
συγκέντρωση αμύθητου πλούτου στα χέρια μεγάλης κλίμακας εξουσία.
ελαχίστων με τη «φιλανθρωπική» δράση Με εργαλεία το χρήμα (των πολλών), την
κάποιων αηδιαστικά πλούσιων. πίστη (των άλλων) και την επιστημονική
Και καθώς η σύνοδος στο Νταβός είναι πρό- διαχείριση της αχαλίνωτης φαντασίας (και
σφατη, χρειάζεται πραγματικά αχαλίνωτη της δικής τους και των άλλων).
φαντασία για να συνδέσει κάποιος αυτή Και είναι αυτή, η αχαλίνωτη φαντασία των
την πανάκριβη μάζωξη των εκπροσώπων λίγων, που βρίσκεται τώρα στην εξουσία.
κάθε λογής ολιγαρχιών στο Νταβός (όπου Γιορτάστε, αδέρφια! Ο Μάης του ‘68 τώρα
γκαβός κι η μοίρα του…) με την επίλυση δικαιώνεται.
των παγκοσμίων προβλημάτων της ανθρω- Η αχαλίνωτη φαντασία είναι στην
πότητας και του πλανήτη. εξουσία.
«Πάμε για ψάρεμα;» ρώτησε ο ψαράς το Διαδώστε το με τους υπολογιστές και τα
σκουλήκι, έγραψε πριν από χρόνια ο Μπέρ- ζμαρτφον σας σε όλα τα μέσα κοινωνικής
τολντ Μπρεχτ. δικτύωσης.
Κάπως έτσι και η ανθρωπότητα με το Ντα- Αλλά μην ξεχάσετε να συνεχίσετε να φα- 43
βός της. ντάζεστε έναν κόσμο καλύτερο.
Θέλει αχαλίνωτη φαντασία για να μην μπο- Μην ξεχάσετε ότι η αγαθή φαντασία είναι
ρείς να καταλάβεις ποιος είναι ο ψαράς και ένα ελεύθερο πουλί που όχι μόνο δεν μπο-
ποιο είναι το σκουλήκι και να σκέφτεσαι ρεί να ζήσει σε κλουβί αλλά ούτε θέλει να
άλλα αντ’ άλλων. βάλει τους άλλους σε κλουβιά.
Και κάθε ανθρωπότητα έχει το Νταβός που Γιατί η εξουσία όχι μόνο διαστρέφει τη φα-
της αξίζει. ντασία των ανθρώπων που την κατακτούν
Μπορεί πολλοί άνθρωποι να έχουμε αχαλί- αλλά τους κάνει και να πολεμούν τη φα-
νωτη φαντασία αλλά οι πιο πολλοί δυσκο- ντασία όλων των άλλων.
λευόμαστε να την αξιοποιούμε συλλογικά,
μαζικά, δημιουργικά και αποτελεσματικά
για το καλό των πολλών. Υπάρχει και η
απουσία συμπάθειας ανάμεσά μας. Αντίθε-
τα! Μας περισσεύει η απέχθεια προς την
αχαλίνωτη ή χαλιναγωγούμενη φαντασία
του άλλου και αδυνατούμε να στοχαστούμε
με διαλεκτικότητα τη διαφορετικότητά μας
αλλά και εκείνα που αποτελούν κοινό συμ-
φέρον.
Και εκείνοι οι λίγοι (αλλά πόσο εκλεκτοί,
πόσο «άριστοι», πόσο καταφερτζήδες!)
που μπορούν να ενώσουν την αχαλίνωτη
φαντασία τους με τις αχαλίνωτες φαντασίες
