Page 58 - mag_88
P. 58
Το ΑλφΑΒήΤΑΡι Τής ζΩής
Ζ(ήτα) όπως ζωή
μπορώ να αναζητήσω τι είναι η ζωή Από τη στιγμή της γέννησης μέχρι τη
και ποια είναι τα χαρακτηριστικά της! στιγμή του θανάτου όλο το υπόλοιπο
Όπως, είδαμε προηγουμένως, η ζωή είναι ζωή. Πόση ζωή και πόση δράση
είναι κίνηση και δράση. Όταν έρχονται και κίνηση και χαρά δίνουμε στη ζωή
στον κόσμο τα παιδιά συχνά λένε ότι μας;
είναι γεμάτα ζωή! Λέγοντας αυτό εννο- Παλαιότερα είχαμε μιλήσει για τις
ούμε ότι έχουν χαρά, τη χαρά της ζωής, απώλειες, λέγοντας ότι κάθε απώλεια
έχουν θέληση, έχουν επιθυμίες, έχουν είναι ένας μικρός θάνατος, ένας μικρός
επιμονή, δεν σταματούν να σκαρφίζο- αποχωρισμός. Με βάση τα σημερινά,
νται και να κάνουν πράγματα, να δη- μία απώλεια είναι το σταμάτημα κά-
μιουργούν από το μηδέν, να αλλάζουν ποιας σχέσης που υπάρχει και έχουμε
τον συμβατικό τρόπο θέασης και αντι- δημιουργήσει. Είτε πρόκειται για σχέ-
μετώπισης των πραγμάτων (συμβατι- ση με κάποιο αντικείμενο είτε με κά-
κό, δηλαδή “ενήλικο”, τον τρόπο που οι ποιον άνθρωπο ή κάποιο ζωάκι. Δη-
ενήλικες θεωρούν ως σωστό και απο- μιουργούμε κάτι, το φέρνουμε στο να
58 δεκτό). Θα έλεγα ότι τα παιδιά έχουν υπάρχει και μετά αυτό παύει. Και αυτό
τη στάση ενός νικητή! Ενός ανθρώπου είναι ένας μικρός θάνατος.
που έχει κερδίσει, που ό,τι κι αν συμβεί Και τώρα έρχομαι σε ένα ερώτημα
τα καταφέρνει κι αν δεν τα καταφέρει, που μου γεννιέται. Πέρα από το οργα-
συνεχίζει και προσπαθεί ξανά και ξανά νικό κομμάτι, δηλαδή τη ζωή του ορ-
και κάθε μικρή ή μεγαλύτερη “νίκη” γανισμού μας, του σώματός μας, όλο
είναι σαν να έχει κάνει μια σπουδαία το υπόλοιπο, όλη η υπόλοιπη ζωή μας
ανακάλυψη ή κατάκτηση. υπάρχει και ορίζεται από εμάς. Και
Σαφέστατα μια τέτοια περιγραφή πλη- αναρωτιέμαι: πόση ζωή μάς επιτρέ-
ροί όσα περιέχει το νόημα της λέξης πουμε να έχουμε; Πόσο αφήνουμε και
ζωή! Ίσως η φράση που χρησιμοποι- πόσο θέλουμε να είμαστε ζωντανοί –
ούμε «τα παιδιά είναι η χαρά και η σε δράση – σε κίνηση – σε χαρά; Με
ζωή» να μην είναι τόσο τυχαία και να άλλα λόγια, από όλα τα χαρακτηριστι-
φέρει πολύ μεγάλο νόημα τελικά. κά που παρατηρούμε στα παιδιά-όλο-
Κι έτσι, το θέμα που ανακύπτει από όλα ζωή, πόσα κρατάμε και διεκδικούμε
αυτά είναι το πόσο “ζωντανοί” είμαστε. για τη δική μας τη ζωή;
Δηλαδή σε πόσο μεγάλο ή μικρό βαθ- Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες, οι
μό έχουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά ζωές όλων έχουν υποστεί πολλή πίε-
που είδαμε. ση. Δεν το παραβλέπω και δεν το αμ-
