Page 55 - mag_88

της Χριστίνας Πομόνη

όι λέξεις γίνονται ουτοπικές όταν οι άνθρωποι φοβούνται. Όχι πως

πρέπει να υπάρχουν όρια στην αγάπη, η αγάπη δεν έχει όρια, είναι

καταλυτική, συγκλονιστική, παίρνει ρίσκα, αγκαλιάζει, συγχωρεί,

προστατεύει και γεμίζει το κενό που χρόνια κουβαλάς, την τρύπα

που σου σκίζει την καρδιά στα δυο, γεμίζει μονομιάς, γίνεται συ-

μπαγής, τσιμέντο, επειδή αγαπάς, επειδή νιώθεις, επειδή οι ώρες

μετράνε αλλιώς όταν έχεις κάτι ν’ αγαπάς.

Όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι, άλλο λένε και άλλο κάνουν, έκα-

ναν, είχαν κάνει και θα ξανακάνουν επειδή αυτό ξέρουν, με αυτό

νιώθουν να ελέγχουν τον εαυτό τους, έτσι νιώθουν άνετα μέσα στο

πετσί τους, αυτό μπορούν και αυτό είναι, επίφαση συναισθήματος

με λέξεις φρούδες, σκόρπιες και αδέσποτες, λέξεις που δεν έχουν 55

ποτέ παραλήπτη, λέξεις που δεν παίρνουν ποτέ μορφή, δεν έχουν

πρόσωπο και γεύση, παρά μόνο αποστολέα, αυτούς που ξαπλώνουν

σε κρεβάτια αδιάφορα χωρίς όνομα, αυτούς που δεν αφουγκράζο-

νται ψυχές παρά μόνο σώματα κι επειδή στην πράξη οι φλέβες τους

καμπανίζουν νομίζουν ότι αγαπούν.

δε σου τα έχουν πει καλά, φίλε μου.
η αγάπη είναι συναίσθημα

δεν ξεφτιλίζεται σε ένα παθιασμένο κρεβάτι
άπιαστο,

και γνωριμιών της μιας νύχτας.

"Η Χριστίνα Πομόνη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Σπούδασε οικονομικά, αλλά αποφάσισε να ασχο-
ληθεί με το μεράκι της, τα βιβλία. Έχει ταξιδέψει σε πολλά μέρη του κόσμου, δεν ζει χωρίς μουσική,
λατρεύει τη φωτογραφία, τον αθλητισμό, και τον σκύλο της. Κοιμάται λίγο και σκέφτεται πολύ. Σημείο
αναφοράς της είναι πάντοτε η ψυχή. Τα τρία χρόνια παραμονής στην Αμερική έγιναν αφορμή για τη γέν-
νηση του πρώτου της μυθιστορήματος "Σιωπή Σαν Όρκος" που κυκλοφόρησε το 2015 από τις Εκδόσεις
Μίνωας. Το 2018 εκδόθηκε το δεύτερο μυθιστόρημά της "Αντέχεις;" (Εκδόσεις Μίνωας), ενώ το 2019
το κοινό επέλεξε το «Αντέχεις;» για την βραχεία λίστα των βραβείων Public στην κατηγορία «Έκπληξη».