Page 43 - mag_88

από τη Δήμητρα Σταύρου

http://psyhismos.blogspot.gr/

Όχι με βιάση, όχι με ζόρι, όχι με βία δη- ξεχάσει, καταλαμβάνει συνεχώς τερά-
λαδή. Κι εδώ είναι που παρεμβαίνει η στια ενέργεια για να το απωθήσει αλλά
τέχνη του θεραπευτή. Γιατί η θεραπεία ποτέ δεν τα καταφέρνει πλήρως. Πλήτ-

μπορεί να βασίζεται στην επιστήμη, τεται η έννοια της ταυτότητας. Επανα-
αλλά πρωτίστως είναι τέχνη. λαμβάνει ίδια μάταια μοτίβα. Ή συνει-

Σιγά σιγά ο οργανισμός γίνεται κατά την δητοποιεί ότι κάτι δεν πάει καλά στον
θεραπεία όλο και πιο δυνατός για να τρόπο λειτουργίας ή κατασκευάζει μία
αντιμετωπίσει και να διεργαστεί και τέ- κοσμοθεωρία ζωής με μελανά χρώμα-

λος να απελευθερωθεί από το τραύμα. τα και ζει μίζερα. Στην πρώτη περίπτω-
Αυτό που έχει συμβεί δεν μπορεί να αλ- ση επιχειρεί την αλλαγή, στην δεύτερη

λάξει. Αποδεχόμαστε το παρελθόν και παγιώνει την βλάβη του τραύματος και
προσπαθούμε να κατανοήσουμε τι συ- μάλιστα την μεταφέρει και στην επόμε-
νέβη. Πώς μπορεί αυτό το γεγονός από νη γενιά... (γιατί τα τραύματα διαβιβά-

πριν να μασκαρεύεται και να επανέρχε- ζονται γενεολογικά όπως στις αρχαίες
ται για να καταστρέψει τη ζωή σήμερα; τραγωδίες).

Η ανάλυση μέσω της θεραπείας είναι 43
σωτήρια και καθιστά το υποκείμενο δη- Όχι μέσω της λήθης...αλλά μέσω της
μιουργικό αφού δεν χρειάζεται πια να μνήμης ο δρόμος προς το μέλλον μπο-

σπαταλά ενέργεια άδικα. Ανακτώντας ρεί να είναι αίσιος, είτε πρόκειται για
ξανά μέσω της κατανόησης το παρελ- μεμονωμένα υποκείμενα, είτε για εθνό-

θόν η ταυτότητα ανασυγκροτείται και το τητες, είτε για την ανθρωπότητα ως σύ-
μέλλον παύει να είναι επίφοβο. Η επα- νολο... Αλλιώς σαν Σίσυφος θα ανεβάζει
νάληψη σταματά καθώς έχει ολοκλη- την πέτρα ως την κορφή του βουνού κι

ρωθεί η επεξεργασία και τακτοποίηση αυτή πάλι θα κατρακυλά προς τα πίσω
του τραύματος στην ιστορία του υποκει- αιώνια...
μένου.

Για να συνοψίσουμε: Το τραυματικό γε-
γονός κάνει τον άνθρωπο να θέλει να

Δήμήτρα Σταύρού

Σπουδές Ψυχολογίας στη Γαλλία και στην Ελλάδα. Σπουδές στη Δραματοθεραπεία τετραετούς κύκλου. Εργασία,
ως ψυχολόγος, σε Δημοτικά προγράμματα ψυχοκοινωνικού χαρακτήρα, σε 75 περίπου σχολεία ιδιωτικά και δη-
μόσια στον ΟΚΑΝΑ κ.ά. Ως ερευνήτρια, στο ΕΠΙΨΥ και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ως Δραματοθεραπεύτρια στο
Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα, στις φυλακές Κορυδαλού, σε δραματικές σχολές, με στελέχη επιχειρήσεων, με εξαρτη-
μένους και τις οικογένειες τους, με καλλιτέχνες για την ανάπτυξη της δημιουργικότητάς τους. Μέλος της Ένωσης
Δραματοθεραπευτών και Παιγνιοθεραπευτών Ελλάδας, του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων, της Ελληνικής Εται-
ρείας Κλινικής Κοινωνικής Ψυχολογίας κ.ά. Συμμετοχή σε πολλά συνέδρια με ανακοινώσεις.