Page 45 - mag_53
P. 45
της Μαράννας Κουμαριανού
Δε θα μπορούσε από το αλφαβητάρι της μου όπου αφηρημένες έννοιες ξεκαθα-
ζωής να λείπει αυτή η λέξη! Κι ούτε θα ρίζουν και γίνονται απτές και συγκεκρι-
μπορούσε εύκολα να αντικατασταθεί με μένες. Είναι το παιχνίδι των ερωτήσεων
κάποια άλλη. Η ζωή των παιδιών είναι «τι;» και «ποιος;». Κάθε φορά που μπαί-
γεμάτη παιχνίδια! Και δεν αναφέρομαι νουμε σε νέα έννοια, τίθενται οι ερωτή-
στις κατηγορίες των παιχνιδιών που τους σεις αυτές, με πρώτο το τι και ακολουθεί
αγοράζουμε. Όχι. Αναφέρομαι στην κάθε το ποιος. Συνήθως τα παιδιά πέφτουν
στιγμή της ζωής τους που την ντύνουν με στην παγίδα να δίνουν την απάντηση του
ένα σενάριο ή καλύτερα με κάτι που θέ- ποιος στο τι. Με αποτέλεσμα, στην ερώ-
λουν να καταφέρουν. Έτσι, παθιάζονται τηση «τι είναι ουσιαστικό;» η απάντηση
με το ποιος θα κάνει τη μεγαλύτερη σα- να είναι «η γάτα», «το τραπέζι», «ο κανα-
πουνόφουσκα, με το πόσο μεγάλο πηγά- πές» κ.ο.κ., έναντι της απάντησης «ουσι-
δι μπορούν να σκάψουν στην αμμουδιά, αστικά είναι οι λέξεις που δείχνουν…».
πόσες μύγες μπορούν να εγκλωβίσουν Από τη μία λοιπόν, με το «τι» έχουμε μία
μέσα σε ένα μπουκάλι… ταυτότητα, την ουσία και από την άλλη
με το «ποιος» έχουμε χαρακτηριστικά και
Από την άλλη πλευρά είμαστε εμείς: οι αντιπροσωπευτικά παραδείγματα.
μεγάλοι και σοβαροί, που γνωρίζου- 45
με, που ξέρουμε και πρέπει να κάνουμε Ας επιστρέψουμε τώρα στην αρχική μας
τα παιδιά να μάθουν, να είναι ικανά, να λέξη: τη λέξη παιχνίδι. Ψάχνοντας στα
υπακούν και άλλα τέτοια γιατί η ζωή είναι λεξικά απογοητεύτηκα βλέποντας πόσο
δύσκολη. Εννοείται δεν υπάρχει χώρος υποτιμημένη είναι η λέξη αυτή. Σε κείμενα
για παιχνίδι! Εννοείται πως όταν ξεκινάει και εργασίες από τον χώρο της εκπαίδευ-
το σχολείο, όσο τα παιδιά μεγαλώνουν σης σημειώνεται η παιδαγωγική του αξία
παύουν τα παιχνίδια και τα πράγματα εί- αλλά υπάρχει δυσκολία στο να οριστεί τι
ναι πλέον σοβαρά. Και όλα αυτά με στόμ- είναι αυτό και μένουν στη γενική παρα-
φο και συνοφρυωμένα μάτια! δοχή ότι είναι κάτι συναρπαστικό, κάτι
που απαιτεί πράξη, που έχει νόημα για τα
Κι εδώ είναι η στιγμή που την πατάμε και παιδιά.
χάνουμε καθετί που θα μπορούσε να δώ-
σει νόημα σε ό,τι κάνουμε. ύψώνουμε Αν το δούμε απλά, μπορούμε εύκολα να
μία συνθήκη με την οποία επιβάλλουμε πούμε ότι κάθε παιχνίδι έχει έναν σκο-
στον εαυτό μας δυσκολίες, προβλήματα, πό – έναν στόχο και ότι σε κάθε παιχνίδι
αδιέξοδα. Και πριν καλά καλά το κατα- αυτός που κερδίζει είναι αυτός που κατα-
λάβουμε είμαστε – γινόμαστε δυστυχείς. φέρνει να φτάσει το στόχο, ξεπερνώντας
τα εμπόδια και τους περιορισμούς ενώ
Πριν συνεχίσω, θα μιλήσω για ένα παι- ταυτόχρονα χρησιμοποιεί τα δικαιώμα-
χνίδι! Είναι ένα παιχνίδι λέξεων και ορι- τα και τις ελευθερίες που του δίνονται.
σμών που χρησιμοποιώ με τους μαθητές Αυτά ισχύουν σε κάθε παιχνίδι! Μπορεί