Page 71 - Magazine 87

της Κατερίνας Παναγιωτοπούλου

αποφασίσουμε το λιγότερο επιβαρυντι- τί τα τζάμια είναι τόσο σκούρα που δεν

κό για την υγεία μας. Όταν γύρισα μπρο- μπορείς να δεις μέσα τους. Ένα γάγγλιο
στά μου ένα κόκκινο Toyota (δεν τα πάω που είχα αρκετά χρόνια στον κόμπο του

και τόσο καλά με τα μοντέλα) έβγαλε το δαχτύλου μου εξαφανίστηκε –το πρό-
μαύρο χεράκι του και χτύπησε το τζάμι σεξα αργότερα. Το παράθυρο άνοιξε

στο παράθυρο παραγγελίας. Άδικα πε- γρήγορα. Δεν συγκράτησα τι ακριβώς
ριμέναμε και οι δύο, εκείνο να τη δώσει είπα, ούτε πόσα συγνώμη μου ζήτησε ο

κι εγώ να μην εκνευριστώ. Άλλα δέκα υπάλληλος. Θυμάμαι μόνο τον αντίχειρά
λεπτά αναμονή. Μπροστά μας όλα τα μου να υψώνεται μπροστά από το παρ-

αυτοκίνητα είχαν φύγει. μπρίζ του κόκκινου αυτοκίνητου και το

«Τι γίνεται;» μονολόγησα δυνατά. ευχαριστώ του σαστισμένου μετανάστη.

«Πω, πω νεύρα. Πολλά νεύρα» προ- Α ναι, θυμάμαι και τον κόσμο που είχε
σπάθησε ειρωνικά να με συνετίσει ο βγει από τ’ αυτοκίνητα και χειροκροτού-

σύντροφός μου. σε.

«Θα πάω να τους χτυπήσω το τζάμι» Την παραγγελία δεν την πήρα· την κέ- 71
είπα αποφασισμένη. ρασα στο επόμενο αυτοκίνητο. Μαύρα

«Θα μας κάνεις ρεζίλι» άκουσα τη μα- χεράκια είχε και αυτό. Ναι! Πολλά μαύ-

νούλα μου από το πίσω κάθισμα. ρα χεράκια. Το θυμάμαι καλά. Η μάνα

«Αν είναι αυτό που υποψιάζομαι θα μου δεν είπε κουβέντα κι εγώ την αγνό-
τους κάνω κιμά» είπα διατηρώντας ησα μέχρι που εξαφανίστηκε όπως είχε

ακόμα την ψυχραιμία μου και χωρίς ν’ εμφανιστεί. Αν σήμερα είχα βάλει υπο-
αναρωτιέμαι από πού ξεφύτρωσε πάλι ψηφιότητα, θα είχα βγει. Τόσο καλά.

αυτή, πεθαμένη γυναίκα. Έβγαλα τη

ζώνη ασφαλείας και βρόντηξα την πόρ- Μαζί με τα μάτια μου άνοιξα και την
τα πίσω μου. τηλεόραση. Μία φασαρία ακατάπαυ-

Χτύπησα το αλεξίσφαιρο τζάμι όσο πιο στη, μία χλαπαταγή, κάτι σαν χάβρα και

δυνατά μπορούσα. Οι κόμποι του χεριού Βαβέλ μαζί· σαν να είχαν προκηρυχτεί
μου άφησαν αποτυπώματα πάνω του. εκλογές μου φάνηκε. Λες να μην έβλε-

Μέχρι τώρα δεν είχα αναρωτηθεί για- πα όνειρο τόση ώρα;

Η Kατερίνα Παναγιωτοπούλου γεννήθηκε το 1956 στην Αμφίκλεια Φθιώτιδας. Σπούδασε Σκηνογρα-
φία – Ενδυματολογία. Εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα. Είναι τελειόφοιτη του μεταπτυχιακού τμήματος
Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, στην κατεύθυνση της συγγραφής. Διη-
γήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το πρώτο της βιβλίο «Η Μακρυγιαλού και
άλλες ιστορίες» εκδόθηκε, τον Μάρτιο του 2017, από τις Εκδόσεις Εντευκτηρίου.